W związku z chorobami przewlekłymi czasami istnieje konieczność wyjścia do lekarza w godzinach pracy. Moje pytanie brzmi - w jaki sposób to ma być ewidencjonowane u pracodawcy. Nadmieniam, że brak jest zapisów w regulaminach zakładowych w tym temacie pomimo wielokrotnych próśb o ich uregulowanie. Obecnie wypisuję się na karcie Nakaz wyjścia z pracy 6.05 . Witam Mam do Państwa pytanko. Czy kończąc pracę o 6:00 pracodawca może nakazac wyjście z pracy o 6:05. Umowa o pracę na 3 lata, wymiar pracy 8h na dobę. Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam Stacjonarną pracę w systemie jednozmianowym, System kafeteryjny - do wyboru do wyboru m.in. zajęcia sportowe/ bilety do kina, na koncert/ bony podarunkowe, Pracę w prężnie rozwijającej się firmie, Wysoki standard pracy, Możliwość przystąpienia do Własną działalnością. Praktyka/staż. Praca na pełen etat. Czy odpracowanie wyjścia prywatnego może nastąpić w innym miesiącu – podsumowanie. Pracownik może złożyć pracodawcy pisemny wniosek o zwolnienie od pracy w celu załatwienia spraw osobistych. Odpracowuje on je, przy czym nie może to naruszać jego prawa do dobowego oraz tygodniowego wypoczynku gwarantowanego przepisami Kodeksu pracy. Wniosek pracownika powinien jednak zawierać następujące elementy: prośba o udzielenia zwolnienia z pracy z celu załatwienia spraw osobistych, określenie wielkości tego zwolnienia (godziny od do), wskazanie terminu odpracowania (data, godziny; pracownik może odpracować zwolnienie w tym samym dniu, w innym dniu, lub podzielić pada abad keberapa teknik sulam terkenal di indonesia. Wniosek o przerwy na karmienie może złożyć pracownica karmiąca dziecko piersią. Zgodnie z Kodeksem pracy praca od 4 do 6 godzin dziennie daje możliwość skorzystania z jednej przerwy, a praca powyżej 6 godzin z dwóch. Jak długie są przerwy na karmienie? Czy można je łączyć? Jak napisać wniosek o przerwy na karmienie? Pobierz wzór pisma. Kodeks pracy w art. 187 przyznaje pracownicy karmiącej dziecko lub dzieci przerwy na karmienie. W przypadku jednego dziecka będą to dwie półgodzinne przerwy, natomiast matka dwójki dzieci karmionych mlekiem matki może skorzystać z dwóch 45 minutowych przerw w pracy. Długość przerw uzależniona jest od liczby posiadanych do wykarmienia piersią dzieci. Liczba przerw zależy od dziennego wymiaru czasu pracy. Jeśli w danym dniu pracownica pracuje mniej niż 4 godziny, w ogóle nie ma prawa do przerwy na karmienie. Praca od 4 do 6 godzin uprawnia do skorzystania z jednej przerwy, a dzienny czas pracy powyżej 6 godzin daje możliwość skorzystania z dwóch przerw na karmienie. Połączenie dwóch przerw w jedną i wniosek o udzielenie przerw w pracy Ustawodawca przewidział możliwość połączenia dwóch przerw w jedną. Pracodawca robi to na wniosek samej zainteresowanej. Pracownica w celu przyznania jej przerw na karmienie powinna przedstawić pracodawcy pismo, w którym oświadcza, że karmi piersią dziecko/dzieci i chciałaby skorzystać z przysługującego jej prawa na podstawie art. 187 Kodeksu pracy. Jeśli wybiera łączenie przerw, powinna zawrzeć taki wniosek wraz z podaniem godzin wykorzystania jednej przerwy. Możliwe jest późniejsze przychodzenie do pracy bądź wcześniejsze wyjście. Polecamy: Świadczenia dla pracujących rodziców. Urlopy, zasiłki, ochrona Wniosek o przerwy na karmienie – wzór pisma Wniosek o przerwy na karmienie powinien zawierać przede wszystkim: określenie uprawnienia, z którego pracownica chce skorzystać z podaniem podstawy prawnej, wskazanie dziecka karmionego piersią, oznaczenie godzin, w których będzie korzystała z uprawnienia, wskazanie daty, od której chciałaby rozpocząć korzystania z przerw oraz własnoręczny podpis. Ponadto można wnioskować w nim o połączenie dwóch przerw w jedną. ………………………………. (data, miejscowość) ……………………………………………. …………………………………………… (dane pracownicy) WNIOSEK O PRZERWY NA KARMIENIE DZIECKA PIERSIĄ Oświadczam, iż moje dziecko ………………………………………………. urodzone ………………………………. karmione jest przeze mnie piersią. W związku z powyższym wnoszę o udzielenie mi prawa do przerw w pracy na karmienie dziecka, które przysługuje mi na podstawie art. 187 § 1 Kodeksu pracy. Zwracam się z uprzejmą prośbą o połączenie dwóch ………………………………………………… przerw w jedną wykorzystywaną od godz. ………………. do godz. ………………….. . Chciałabym rozpocząć korzystanie z powyższego uprawnienia od dnia …………………………. . Jednocześnie zapewniam, że o zaprzestaniu karmienia dziecka piersią poinformuję pracodawcę bez zbędnej zwłoki. ………………………………………….. (podpis pracownicy) Wniosek o przerwy na karmienie - POBIERZ wzór pisma Warto zawrzeć we wniosku zapewnienie o bezzwłocznym poinformowaniu pracodawcy w przypadku zaprzestania karmienia dziecka piersią. Na pewno będzie wyglądało to dobrze w oczach pracodawcy. Do takiego pisma niektóre kobiety załączają zaświadczenie od lekarza potwierdzające fakt karmienia dziecka naturalną metodą. Należy jednak pamiętać, że prawo pracy nie wymaga tego od uprawnionych, a pracodawca nie ma prawa żądać przedstawienia takiego dokumentu od pracownicy. Nawet jeśli przepisy ponadzakładowe lub zakładowe prawa pracy określają taką powinność, są one niezgodne z powszechnie obowiązującym prawem pracy. Akty prawne niższego rzędu w kwestiach praw pracowniczych nie mogą wprowadzać przepisów mniej korzystnych dla pracownika. Warto o tym pamiętać. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw rok 2019 poz. 1040) Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. Przyznanie prawa do spersonalizowanego toku pracy następuje na pisemny wniosek o indywidualny rozkład czasu pracy. Niemniej pracodawca wcale nie musi przychylać się do prośby pracownika, zwłaszcza jeśli ten nie poda przekonującej argumentacji. Jeżeli w ogóle ją pominie (bo teoretycznie może), jego szanse jeszcze bardziej maleją. Pracodawca formalista a indywidualny rozkład czasu pracy W firmach, gdzie kultura organizacyjna zakłada bardzo sztywne normy, pracodawcy mogą patrzeć niechętnie na próby zmiany standardowego trybu pracy dla pojedynczych jednostek. Zwykle swoje zastrzeżenia będą motywować: uniwersalnymi regułami dla wszystkich,szeroko rozumianym dobrem klienta,koniecznością bycia dostępnym w godzinach pracy całego zespołu (z reguły na wszelki wypadek). Można oczywiście doszukiwać się zawoalowanych powodów takiej postawy, nie zmienia to jednak podstawowego faktu – tutaj uargumentowanie wniosku musi być szczególnie mocne. W przeciwnym wypadku pismo zostanie zapewne zbyte zdawkową odmową. Indywidualny rozkład czasu pracy – wniosek dla pracodawcy umiarkowanie urzędniczego Tam, gdzie styl korporacyjny obchodzi się szerokim łukiem, a jedną z firmowych dewiz jest elastyczność, pracownik ma szersze pole manewru. Jego wniosek o indywidualny rozkład czasu pracy ma spore szanse trafić na podatny grunt. Przy czym należy pamiętać, by na etapie motywowania swojej prośby nie posiłkować się trywialnościami: Przez to, że kończę pracę o 16:00, zawsze spóźniam się na autobus. Chciałabym zaczynać i kończyć pracę o pół godziny w weekendy mi nie odpowiada – wolę pracę od poniedziałku do o 10:00 to dla mnie za wcześnie na jedzenie, dlatego proszę o przeniesienie jej na godz. 12:00. Muszą to być albo powody nieco większego kalibru, albo przynajmniej powody opisane w taki sposób, by nie budziły niepożądanych emocji nawet wśród najbardziej tolerancyjnych pracodawców. Piszemy wniosek o indywidualny rozkład czasu pracy Wniosek o indywidualny rozkład czasu pracy – dla chcącego nic trudnego Również powyższe przykłady, choć z pozoru wydają się umiarkowanie akceptowalne, mogą stanowić pełnoprawną argumentację do wniosku o indywidualny rozkład czasu pracy. Wystarczy nadać im tylko odpowiednio dyplomatyczny kształt: Ponieważ kończę pracę o 16:00, przez kolejne 40 minut muszę czekać na przystanku na autobus. W rezultacie wracam do domu ok. godz. 17:30 i nie mogę poświęcić zbyt wiele czasu mojemu dziecku, które zasypia ok. 19:00. Gdyby istniała możliwość zmiany mojego rozkładu czasu pracy, tzn. rozpoczynanie dnia pracy o 7:30 i jego zakańczanie o 15:30, wówczas na cele macierzyńskie miałabym blisko godzinę powodów rodzinnych praca w weekendy zaczęła stanowić dla mnie duże obciążenie. Możliwość ustalenia wtorku i czwartku (czyli moich dni wolnych od pracy) jako substytutów dla soboty i niedzieli znacząco ułatwiłaby funkcjonowanie mnie oraz mojej małżonce, która czasami również pracuje w przysługującej mi piętnastominutowej przerwy w pracy z godz. 10:00 na 12:00 nie powinno znacząco wpłynąć na działanie całego zakładu. Jednocześnie pomoże mi odzyskać koncentrację i posilić się w trybie, do jakiego przywykłam. Naturalnie na pierwszym miejscu pracodawcy zawsze będą stawiać wnioski osób niepełnosprawnych bądź obarczonych konkretnymi obowiązkami (np. odbieraniem dzieci ze szkoły). Nie ma co ukrywać, że w pewnych okolicznościach w grę mogą także wchodzić osobiste preferencje przełożonych opiniujących wniosek bądź sympatie samych przedsiębiorców. Warto jednak pamiętać, by każdy wniosek o indywidualny rozkład czasu pracy popierać solidną i właściwie przedstawioną argumentacją. Bez tego druga połowa sukcesu będzie najprawdopodobniej trudna do osiągnięcia. Gotowy do wypełnienia wniosek o zmianę godzin pracy <– pobierzesz tutaj. Łukasz JabłońskiEkspert w dziedzinie HR oraz rynku pracy z wieloletnim doświadczeniem. Praca w branży HR pozwoliła na poznanie wielu ciekawych technik rekrutacyjnych. Na blogu udziela porad a także opisuje procesy związane z prowadzeniem rekrutacji bądź też firmy. Kilku pracowników mojej firmy pozostaje w pracy po swoich godzinach pracy. Czasami wykonują pracę na rzecz firmy, ale często zostają w pracy bez naszej wiedzy. Są osoby, które przychodzą do pracy dużo wcześniej przed godziną rozpoczęcia pracy (chociażby ze względów komunikacyjnych). Czy w takich przypadkach mogę zostać zobowiązany do uznania, że pracowali oni w godzinach nadliczbowych (mamy elektroniczny system rejestracji godzin wejścia i wyjścia na teren zakładu pracy, a więc dokładnie wiadomo, w jakich godzinach pracownicy przebywali na terenie zakładu pracy)? Czy wydruki z tego systemu po pewnym czasie mogą stać się dowodem potwierdzającym pracę w godzinach nadliczbowych, nawet jeśli taka praca faktycznie nie była wykonywana? Jak uniknąć takich sytuacji? RADAPraca w godzinach nadliczbowych może odbywać się tylko na polecenie pracodawcy (chociażby dorozumiane). Pracownicy nie mogą sami decydować o nadgodzinach z powodu dłuższego pobytu w firmie lub wcześniejszego przystąpienia do pracy. Takich przypadków nie można zatem uznać za pracę w godzinach nadliczbowych. Aby uniknąć kłopotów związanych z wątpliwościami dotyczącymi tego, czy pracownicy wykonują pracę nadliczbową, powinni Państwo ustalić w regulaminie pracy zastrzeżenie, że dodatkowa praca może odbywać się tylko na pisemne polecenie przełożonego. Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi Posiadasz już konto? Zaloguj się. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Odzyskanie długu od osoby prywatnej nie jest łatwym zadaniem. Jeśli dłużnik regularnie spłaca swoje zobowiązanie, sprawa nie wymaga interwencji, jednak w przypadku, kiedy w różny sposób unika on spłaty zadłużenia, wierzyciel musi skorzystać z rozwiązań, które pomogą mu ściągnąć dług. Jakie metody można zastosować, aby odzyskać pieniądze od osoby prywatnej? Odzyskanie pieniędzy od osoby prywatnej na drodze porozumieniaJak odzyskać dług od osoby prywatnej na drodze sądowej?Jak odzyskać pieniądze od osoby prywatnej poprzez sprzedaż długu?Jak odzyskać dług od osoby prywatnej bez umowy?Jak odzyskać dług od znajomego? Odzyskanie pieniędzy od osoby prywatnej na drodze porozumienia Odzyskiwanie długu od osoby prywatnej zawsze warto zacząć w sposób polubowny. Na początku można spróbować porozmawiać z dłużnikiem w sposób szczery, proponując rozwiązania korzystne dla obydwu stron. W trakcie rozmowy może okazać się, że dana osoba ma poważne problemy finansowe. W takiej sytuacji wierzyciel może zdecydować się na odroczenie spłaty lub rozłożenie jej na mniejsze raty. Porozumienie z dłużnikiem to najprostsze rozwiązanie, bowiem pozwala sprawdzić, czy brak płatności wynika z ciężkiej sytuacji materialnej, czy stanowi zamierzoną próbę oszustwa. Jeśli rozmowy ani prośby o spłacenie długu nie są skuteczne, wierzyciel powinien skontaktować się z radcą prawnym, który poleci mu najkorzystniejsze rozwiązanie. Zdarza się jednak, że jedynym wyjściem z takiej sytuacji jest skierowanie sprawy na drogę sądową. Jak odzyskać dług od osoby prywatnej na drodze sądowej? Skierowanie sprawy zadłużenia do sądu jest kłopotliwe, lecz skuteczne, o ile dłużnik nie przepisze swojego majątku na inną osobę. W pozostałych przypadkach po skierowaniu sprawy na drogę sądową sąd wydaje nakaz zapłaty zadłużenia, co daje wierzycielowi możliwość przystąpienia do windykacji komorniczej. Komornik zajmuje mienie dłużnika, które staje się następnie przedmiotem licytacji. Po sprzedaży uzyskany w ten sposób dochód stanowi spłatę należności. Należy pamiętać jednak, że jest to rozwiązanie, z którego mogą skorzystać wyłącznie wierzyciele posiadający dokument potwierdzający wypłatę pożyczki, czyli odpowiednią umowę. Jak odzyskać pieniądze od osoby prywatnej poprzez sprzedaż długu? Zastanawiając się, jak ściągnąć dług od osoby prywatnej, warto rozważyć rozwiązanie w postaci wystawienia zadłużenia na giełdzie wierzytelności. Jest to prosty sposób na „odsprzedaż” długu, dostępny dla osób prywatnych i przedsiębiorstw. Ceny ofert na giełdzie wierzytelności różnią się w zależności od wartości wierzytelności, terminów spłaty czy liczby długów. Rozwiązanie tego typu ma wiele zalet dla wierzyciela, ponieważ pozwala mu szybko uzyskać pieniądze, redukując jednocześnie własne koszty procesu odzyskania ich na przykład na drodze sądowej. Skorzystanie z giełdy wierzytelności oszczędza także czas i nerwy oraz pozwala zminimalizować formalności związane ze ściągnięciem długu. Umowę pożyczki można zawrzeć w formie ustnej – należy ona do umów nazwanych, regulowanych przez przepisy kodeksu cywilnego. Jeśli kwota pożyczki przekracza 1000 złotych, należy obowiązkowo potwierdzić ją dokumentem. Warto pamiętać o tym, bowiem odpowiednie pismo stanowi podstawę dochodzenia swoich roszczeń w sądzie. Podkreśla się również, że sporządzenie i podpisanie takiej umowy nie obliguje wierzyciela do wydania pieniędzy dłużnikowi. Ma on bowiem prawo odstąpić od umowy i odmówić wydania przedmiotu pożyczki, na przykład w sytuacji, kiedy jej zwrot jest wątpliwy (ze względu na zły stan majątkowy dłużnika). Jeśli umowa pożyczki (ustna lub pisemna) nie określa terminu zwrotu środków, to pożyczkobiorca powinien oddać pożyczoną kwotę w ciągu 6 tygodni od dnia, w którym wierzyciel zażąda jej zwrotu. Ponadto, w przypadku opóźnień, pożyczkodawca ma praw żądać odsetek za każdy dzień zwłoki z zapłatą. Jak ściągnąć dług od osoby prywatnej, jeśli nie posiadamy dowodu w postaci podpisanej umowy? W takiej sytuacji należy poszukać innych dowodów, które potwierdzą przekazanie środków pożyczkobiorcy. Mogą to być na przykład zeznania osób trzecich (w określonych okolicznościach) lub wyciąg bankowy z przelewem środków, o ile w jego tytule wyraźnie zaznaczono, że jest to kwota pożyczki. Poza tym formę umowy stanowi również wiadomość e-mail czy treść wiadomości SMS. Warto dopilnować także, aby wezwania do zwrotu środków sporządzać już w formie pisemnej. Należy wiedzieć, że w przypadku braku umowy pożyczki, sąd nie dopuszcza dowodów w postaci zeznań świadków ani przesłuchania stron. Od tej reguły istnieją jednak wyjątki. Kiedy takie materiały dowodowe będą miały znacznie? Są to przypadki: sporów pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą, sporów, w których obie strony wyrażają zgodę na dopuszczenie takich dowodów, kiedy fakt dokonania czynności prawnej będzie poniekąd uprawdopodobniony za pomocą pisma, na przykład potwierdzenia przelewu, kiedy sąd ze względu na okoliczności sprawy uzna takie działanie za konieczne, kiedy dokument (umowa pożyczki) został zniszczony, zgubiony lub zabrany przez osobę trzecią. Jak odzyskać dług od znajomego? Odpowiedź na pytanie: „Jak odzyskać pieniądze które pożyczyłem osobie prywatnej?” nie jest oczywista. Najważniejsze jest podjęcie działań, bowiem bierność z pewnością nie przyczyni się do szybkiego i skutecznego załatwienia sprawy. Jak ściągnąć dług od osoby prywatnej? Warto zacząć działania od łagodnych sposób windykacji, czyli przypomnienia znajomemu o zaciągniętej pożyczce, nawet jeśli nie została ona tak nazwana w trakcie ustaleń pomiędzy stronami. W sytuacji, kiedy nie spisano żadnej umowy, należy skupić się na tym, aby cała ścieżka dochodzenia zwrotu środków była już udokumentowana. O zwrot musimy ubiegać się więc poprzez wiadomości SMS i e-mail, bądź listy polecone wysyłane za potwierdzeniem odbioru. Jak odzyskać pieniądze od znajomego, który nie reaguje na wiadomości? Wtedy warto skorzystać już z pomocy kancelarii prawniczej, nie przejmując się relacjami prywatnymi, które na tym etapie są już mimo wszystko mocno zaburzone. Niekiedy odpowiednie pismo z kancelarii jest wystarczającym środkiem motywującym dłużnika do zwrotu środków. To pozwala z kolei uniknąć występowania na jeszcze bardziej nieprzyjemną dla stron drogę sądową. Podobne wpisy: Jak odzyskać pieniądze za wykonaną usługę bez umowy? Przedsądowe wezwanie do zapłaty wzór Wezwanie do zapłaty kary umownej wzór Wezwanie dewelopera do zapłaty kary umownej wzór Wezwanie do zapłaty czynszu wzór Wezwanie do zapłaty wynagrodzenia wzór Przedsądowe wezwanie do zapłaty zaległej wierzytelności wzór Wiele osób przeżywa wręcz palpitację serca w przypływie ogromnego strachu towarzyszącemu zbliżającej się wielkimi krokami rozmowie rekrutacyjnej. Wydawałoby się, że programista nigdy nie ma takiego stresu – każdy przecież może go zatrudnić bo przecież jest programistą. Okazuje się, że nawet on miewa wielki stres jeśli aplikuje do firmy, w której zawsze chciał pracować i ma świadomość, że czeka go trudna weryfikacja techniczna z samym CTO. W rzeczywistości jednak sprawdza się znane „nie ma się czego bać!” i nie taki diabeł straszny jak go malują. Wszystko zależy od przygotowania oraz strategii – są pewne elementy, które odpowiednio spełnione zwiększą szanse na pozytywne rozpatrzenie Twojej kandydatury, a także pozwolą uniknąć sporej dawki niepotrzebnego stresu. Składowych skutecznej i efektywnej rozmowy rekrutacyjnej jest bardzo wiele, w niniejszym artykule postaram się wymienić te, które w moim odczuciu są najistotniejsze. 1. Po pierwsze – Twoja mowa ciała Samo wejście do biura, mocny uścisk dłoni z osobą/osobami, które będą Cię rekrutować musi świadczyć o Twojej pewności siebie i niezachwianej postawie. Musisz twardo stać na ziemi i trzymać głowę wysoko, być wyprostowanym i uśmiechniętym. Mowa ciała czyli nasza komunikacja niewerbalna to element, na który należy położyć największy nacisk. Z reguły przecież jest tak, że ludzi pewnych siebie, uśmiechniętych chętniej się słucha, a oni sami lepiej sprzedają – również siebie. Miej w sobie dużo ogłady – zachowuj się spokojnie, bądź opanowany, zniżaj swój ton głosu, a następnie podnoś jeśli akcentujesz ważne sprawy. Dziękuj i mów „proszę”, „przepraszam” za każdym razem jeśli zajdzie taka potrzeba. 2. „Nie szata zdobi człowieka… …ale swoje robi”. Jednym z elementów udanej rozmowy rekrutacyjnej jest pierwsze wrażenie. Jeżeli zadbasz o odpowiednią mowę ciała – najprawdopodobniej wszystko pójdzie Ci znacznie lepiej. Nie możesz jednak zapominać o tym jak wyglądasz i w co jesteś ubrany. Krótkie spodenki (nawet jeśli na zewnątrz jest upalnie) nie będą odpowiednim wyborem – podobnie jak stary i sprany T-shirt. Idealnie za to sprawdzi się biała koszula, ciemne spodnie i dobre, skórzane obuwie. Całość zestawu świetnie dopełni klasyczna marynarka. Zadbaj także o odpowiednią fryzurę, nie zapomnij zgolić trzydniowego zarostu i zwróć uwagę na świeże perfumy. 3. Co Cię wyróżnia? Jednym z pierwszych pytań na standardowej rozmowie rekrutacyjnej jest prośba o opisanie samego siebie. Warto tutaj przygotować się na niestandardowe pytania dotyczące Twoich pasji, zaangażowania w pracę czy zainteresowań. Musisz podejść do sprawy nieszablonowo, Twój potencjalny pracodawca musi widzieć w Tobie przyszłego partnera biznesowego, na którym będzie mógł polegać. Jeśli więc w kręgu Twoich zainteresowań jest biznes, czytanie książek i rozwój osobisty – będzie to dla niego dodatkowy atut. Fajnie jeśli poza własnymi sprawami widzisz też sprawy społeczne i angażujesz się w życiu publicznym np. pomagając potrzebującym. To sprawi, że widok Twojej osoby w oczach pracodawcy będzie jeszcze bardziej interesujący. 4. Referencje i kompetencje Każda rozmowa rekrutacyjna wymaga aby kandydat powiedział o tym w czym jest dobry i co potrafi. Przed rozmową przygotuj sobie listę pytań i odpowiedz na nie najlepiej jak potrafisz. Zabierz ze sobą także referencje jeśli takowe posiadasz, to podniesie wiarygodność Twoich wypowiedzi. Spisz całą swoją karierę na kartce papieru, wybierz najciekawsze i najbardziej pożądane jej aspekty i naucz się to w prosty oraz zrozumiały sposób opowiedzieć. Zadbaj o to aby opis Twoich kompetencji odnosił się w jak największym stopniu do potencjalnych oczekiwań firmy, do której aplikujesz, spraw aby Twój profil był dla firmy jak najbardziej dopasowany. Co to znaczy? Przykładowo, jeżeli firma w dużej części pracuje na ogromnych zbiorach danych, fajnym atutem będzie umiejętność analitycznego myślenia oraz praca z liczbami. Dodatkowa znajomość zasad cyberbezpieczeństwa czy bezpieczeństwa w ogóle sprawi, że będziesz bardziej pomocny dla pracodawcy. Oczywiście w swoich opowieściach wystrzegaj się kłamstw (nawet tych drobnych, niewinnych) – jeśli ktoś kłamie to widać, a rekruterzy są na to mocno wyczuleni. Wszystko co mówisz musi być prawdą. 5. Stres Stres sprawi, że będziesz się czerwienił i zachowywał nienaturalnie – nie jest to wskazane. Pracodawca może pomyśleć, że nie potrafisz radzić sobie w trudnych sytuacjach, a Twoje wypowiedzi są w dużej części zmyślone. Jeżeli nie potrafisz inaczej to zrób proste ćwiczenie tuż przed wejściem na spotkanie. Pomyśl w czym jesteś dobry, co robisz najlepiej. Przywróć do swojej wyobraźni chwile z Twojego życia jak radzisz sobie z czym bardzo trudnym, pomyśl o satysfakcji, która temu towarzyszyła. Przypomnij sobie jak byłeś chwalony przez inne osoby za zrobienie dobrze konkretnej rzeczy. Poza tym wmów sobie, że rozmowa rekrutacyjna jest tym samym co inna rozmowa. Ktoś Cię zaprosił na spotkanie, a więc jesteś dla niego potencjalnie wartościową osobą. Nie musisz się niczego bać – pracodawca potrzebuje Ciebie, a Ty jego. To czysty układ. 6. Twoje słabe strony Nie wstydź się mówić o swoich słabościach, nie oszukuj tylko dlatego, żeby „podkoloryzować” swoją kandydaturę. Pracodawca wysoce ceni sobie lojalność i rzetelność. Musisz być w jego oczach osobą zdolną do radzenia sobie z powierzonymi zadaniami więc jeśli zapyta Cię o konkretną umiejętność, powiedz mu czy faktycznie ją opanowałeś do perfekcji. Możesz użyć także odpowiedzi, że nie do końca znasz się na danej sprawie, ale jesteś w stanie ją przyswoić poświęcając na ten cel dodatkowe godziny. Ambicja jest dziś bardzo ceniona – większości ludzi zależy głównie na pieniądzach. Bądź oryginalny. Powodzenia na rozmowie!

prośba o wcześniejsze wyjście z pracy