Sprawdź. W dodawanym z dniem 1 października 2020 r. art. 109 ust. 3e ustawy o VAT będzie określony obowiązek korygowania ewidencji VAT przesłanej w ramach nowego pliku JPK_VAT z deklaracją. Podatnik będzie miał taki obowiązek, gdy w przesłanej ewidencji VAT zostaną stwierdzone błędy lub dane niezgodne ze stanem faktycznym, jak W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0 % w ewidencji, o której mowa w art. 109 obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z Natomiast faktura wystawiona przez podmiot zwolniony z VAT ze względu na rodzaj prowadzonej działalności (na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT) co do zasady powinna zawierać takie elementy jak: datę wystawienia, numer kolejny, nazwę podatnika i nabywcy oraz ich adresy, ilość i miarę towarów lub usług, cenę jednostkową, W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f: Z końcem kwietnia 2018 r. zostały wprowadzone przepisy nowej ustawy - Prawo przedsiębiorców, które regulują wiele sfer funkcjonowania firm. W ramach tych regulacji weszła tzw. działalność nierejestrowana. Prowadzenie takiej działalności z założenia wydaje się proste, gdyby jednak nie specyfika podatku VAT. pada abad keberapa teknik sulam terkenal di indonesia. Przedsiębiorcy prowadzący własną działalność gospodarczą mogą zostać zwolnieni płacenia podatku VAT. Zakładając firmę przedsiębiorca, ma możliwość wyboru czy będzie podatnikiem VAT czynnym, czy też skorzysta ze zwolnienia i podatek VAT nie będzie przez niego rozliczany. Istnieją jednak sytuacje, gdy zwolnienie z VAT nie jest możliwe dla wykonywanych przez podatnika czynności. Komu i w jakich sytuacjach przysługuje zwolnienie z podatku VAT? Ustawa o VAT przewiduje dwa rodzaje zwolnień z VAT – przedmiotowe oraz podmiotowe. Większość przedsiębiorców może korzystać z przynajmniej jednego z nich, choć istnieje także zakres działalności, który spod ulg będzie wyłączony. Co to jest VAT?VAT to tak zwany podatek od wartości dodanej. W Polsce mamy kilka stawek: podstawowa 23 proc., obniżone: 8 proc., 5 proc. i 0 proc. oraz stawka zwolniona. Na podatek ten zawsze patrzymy z perspektywy Urzędu Skarbowego – dlatego “VAT należny” należy się Urzędowi, nie nam. Jest to bardzo często mylona kwestia, ale warta zapamiętani. Dla uproszczenia VAT naliczony przedsiębiorca odzyskuje dla siebie. Podatek VAT można obliczyć, wykorzystując w tym celu wzór matematyczny: Podatek VAT = cena netto x stawka podatku VAT . Zwolnienia od podatku są wyjątkiem od ogólnych zasad opodatkowania. Celem zastosowania zwolnienia jest chęć ochrony konsumentów niebędących zarejestrowanymi podatnikami przed wzrostem cen, bądź też – w przypadku zwolnienia podmiotowego – wsparcie dla drobnych przedsiębiorców. Konsekwencją zwolnienia z podatku jest brak prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z transakcją zwolnioną, w związku z czym nie zawsze zwolnienie z podatku może być korzystne dla podatników. Zwolnienia z VAT można podzielić na dwa rodzaje: zwolnienia przedmiotowe i zwolnienia podmiotowe. Zwolnienie przedmiotowe z VATZwolnienia przedmiotowe w VAT mają głównie charakter obligatoryjny i nie można z nich zrezygnować. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby podatnicy spełniający kryteria zwolnienia podmiotowego w VAT, byli podatnikami niekorzystającymi z tego zwolnienia. Zwolnienie przedmiotowe przysługuje ze względu na rodzaj czynności wykonywanych przez podatnika. W art. 43 ust. 1 ustawy o VAT znajduje się katalog czynności, które podlegają zwolnienu przedmiotowemu z VAT. W kręgu podmiotów zwolnionych z podatku VAT znaleźli się między innymi lekarze, pielęgniarki i psycholodzy. Do zwolnionych grup należą ● usługi medyczne, ● usługi finansowe, ● usługi edukacyjne. Podatnicy świadczący czynności zwolnione z podatku na mocy art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT, w przeciwieństwie do tych, którzy świadczą usługi opodatkowane stawką 0 proc., nie mogą dokonać odliczenia podatku naliczonego zapłaconego podczas świadczenia tych usług. Podmiot, który jest zwolniony z podatku VAT, nie musi składać deklaracji rozliczających VAT (np. VAT-7K, czy VAT-7). Oznacza to, że podmiot zwolniony nie rozlicza podatku należnego z tytułu sprzedaży oraz nie może odliczać podatku naliczonego. Zwolnienie przedmiotowe z VAT a JPKZ art. 82 par. 1b ustawy o Ordynacji podatkowej, wynika, że osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które prowadzą księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są zobowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania za pomocą środków komunikacji elektronicznej informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego ze względu na niski próg sprzedaży, jak i ci dokonujący wyłącznie sprzedaży zwolnionej, czyli korzystający ze zwolnienia przedmiotowego z VAT, nie są objęci obowiązkiem przesyłania plików JPK_VAT. Warto jednak pamiętać, że mogą zostać wezwani do dostarczenia innych struktur JPK. Podatnicy, którzy korzystają z podmiotowego zwolnienia z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy o VAT, mają obowiązek prowadzenia tzw. uproszczonej ewidencji VAT. Nie trzeba jej przekazywać w formie Jednolitego Pliku podmiotoweZwolnienie podmiotowe dotyczy małych przedsiębiorców, których wartość sprzedaży jest mniejsza niż 200 000 zł w skali roku, licząc od 1 stycznia. Jeśli przedsiębiorca rozpoczyna działalność w trakcie roku, należy wyliczyć proporcjonalną kwotę limitu, do którego można być zwolnionym z VAT. Jeśli przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT, konieczne jest prowadzenie ewidencji przychodów, tak aby zauważyć moment przekroczenia 200 000 zł przychodu i niezwłocznie zarejestrować się jako podatnik VAT. Zwolnienie z VAT traci moc od transakcji, która przekracza ten limit kwotowy. I od tej transakcji należy już odprowadzić VAT należny. Do tych 200 000 zł nie wliczamy podatku, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, usług i produktów zwolnionych z VAT przedmiotowo (z kilkoma wyjątkami, np. usługi ubezpieczeniowe). Podstawa prawna: Ustawa z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (.j. z 2020 r. poz. 106); Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. Prawo przedsiębiorców ( z 2019 r. poz. 1292); Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i punkcie informacji dla przedsiębiorcy ( z 2019 r. poz. 1291). Ewidencjonowanie sprzedaży to jeden z obowiązków należących zarówno do podatników czynnych VAT, jak i podmiotów zwolnionych z VAT. Co ważne, zarówno czynni podatnicy VAT, jak i podmioty zwolnione od podatku od towarów i usług są zobligowani do prowadzenia stosownych ewidencji. Jak ewidencjonować sprzedaż? Jakie dane powinna zawierać ewidencja? Czy sposób ewidencji jest zależny od innych obowiązków nałożonych przez ustawę? Odpowiedzi na te pytania udzielamy poniżej. Ewidencjonowanie sprzedaży przez czynnego podatnika VAT - rejestry sprzedaży VAT Czynny podatnik VAT jest zobligowany do prowadzenia dwóch rejestrów - sprzedaży oraz zakupu - dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług. Dane z tych rejestrów stanowią podstawę do wykazania odpowiednich kwot w deklaracjach rozliczeniowych VAT. Rejestry VAT powinny zawierać zakres danych określonych w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT: kwoty określone w art. 90 ustawy o VAT (sprzedaż mieszana), dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Rejestry VAT mogą być rozbudowane o dodatkowe informacje, jednak wymogiem jest to, aby zawierały co najmniej informacje przedstawione powyżej. Podstawę zapisu w rejestrze sprzedaży VAT stanowią faktury sprzedaży, ewidencje sprzedaży bezrachunkowej, raporty z kasy fiskalnej, o których więcej w kolejnych punktach. Faktury VAT w rejestrze sprzedaży VAT Jeżeli czynny podatnik VAT dokonuje sprzedaży opodatkowanej, jest zobligowany do wykazania podatku VAT należnego bez względu na to, kto jest nabywcą (wyjątkiem jest sprzedaż zwolniona przedmiotowo z VAT - w jej przypadku wystarczy podanie podstawy, czyli wartości netto). Każdą sprzedaż, dokonywaną na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, podatnik powinien udokumentować fakturą. Ważne! Faktura każdorazowo stanowi podstawę do wykazania podatku VAT należnego w rejestrze. Co do zasady bowiem w przypadku faktur wystawionych do paragonu podatnik wykazuje podatek na podstawie raportu z kasy fiskalnej. Aby nie doszło do zdublowania VAT-u należnego, faktur do paragonu się wówczas nie księguje. Przykład 1. Przedsiębiorca, będący czynnym podatnikiem VAT, 15 listopada 2015 r. wykonał usługę na rzecz firmy XYZ i zafakturował ją, wystawiając fakturę o numerze 20/2015. Zapłatę otrzymał 1 grudnia: wartość netto: 500 zł, VAT 23%: 115 zł, wartość brutto: 615 zł. Jak wykazać fakturę w rejestrze sprzedaży VAT? Lp. Data Numer dokumentu Kontrahent Opis Stawka Wartość netto [PLN] Kwota VAT [PLN] 1. 15-11-2015 20/2015 Firma XYZ sprzedaż usługi 23% 500 115 Ważne! W rejestrze sprzedaży VAT czynny podatnik VAT poza samą sprzedażą wykazuje także transakcje zagraniczne, np. import usług oraz WNT, w których jako nabywca zobowiązany jest do naliczenia podatku. Raport z kasy fiskalnej w rejestrze sprzedaży VAT Dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, przedsiębiorca powinien pamiętać o obowiązku ujmowania jej na kasie fiskalnej. Przy czym należy pamiętać, że ustawodawca w zakresie tym przewidział szereg zwolnień (np. ze względu na limit, sprzedaż wysyłkowa itd.), o których więcej w artykule: Kasa fiskalna. Podmioty, które ze zwolnienia z kasy nie mogą skorzystać, są zobligowane do drukowania raportów dobowych oraz miesięcznych. To właśnie one stanowią podstawę zapisów w rejestrze sprzedaży VAT. Podatnik sam decyduje o tym, czy podstawę do zapisów będą stanowiły raporty dobowe (powinien je ujmować na koniec dnia) lub raporty miesięczne (powinien je ujmować na koniec miesiąca). Przykład 2. Przedsiębiorca, posiadający kasę fiskalną, na koniec dnia 25 października 2015 r. wydrukował raport dobowy: sprzedaż opodatkowana stawką 23%: wartość netto: 100 zł VAT: 23 zł wartość brutto: 123 zł sprzedaż opodatkowana stawką 8%: wartość netto: 69 zł VAT: 5,52 zł wartość brutto: 74,52 zł Ewidencji sprzedaży ujętej na kasie dokonuje na koniec każdego dnia. Jak wykazać raport dobowy z kasy fiskalnej w rejestrze sprzedaży VAT? Lp. Data Numer dokumentu Kontrahent Opis Stawka Wartość netto [PLN] Kwota VAT [PLN] 1. 25-10-2015 ŁRO 25/10/2015 - sprzedaż towarów 23% 100 23,00 2. 25-10-2015 ŁRO 25/10/2015 - sprzedaż towarów 8% 69 5,52 Ewidencja sprzedaży bezrachunkowej w rejestrze sprzedaży VAT Podmioty, które korzystają ze zwolnienia z kasy fiskalnej sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz rolników ryczałtowych powinny ujmować w ewidencji sprzedaży bezrachunkowej. Na jej podstawie na koniec każdego dnia dokonuje się wykazania podatku należnego. Co ważne, ewidencja sprzedaży bezrachunkowej powinna mieć postać zbroszurowaną i zawierać: numer kolejny wpisu, datę uzyskania przychodu nieudokumentowanego fakturami/rachunkami, kwotę przychodu. Ponadto w przypadku czynnych podatników VAT ewidencja sprzedaży bezrachunkowej powinna dodatkowo wyróżniać poszczególne stawki podatku od towarów i usług, tak by możliwe było na jej podstawie właściwe wyliczenie podatku VAT. Skutki nieprowadzenia rejestrów VAT przez czynnych podatników VAT Konsekwencje nieprowadzenia rejestrów VAT zostały jasno określone w art. 60 Kodeksu karnego skarbowego: § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi księgi, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje księgi w miejscu wykonywania działalności lub w miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, przedstawicielstwo lub oddział, a jeżeli prowadzenie księgi zostało zlecone biuru rachunkowemu lub innemu uprawnionemu podmiotowi - w miejscu określonym w umowie z biurem rachunkowym lub w miejscu wskazanym przez kierownika jednostki, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten podatnik lub płatnik, który nie zawiadamia w terminie właściwego organu o prowadzeniu księgi przez doradcę podatkowego, lub inny podmiot upoważniony do prowadzenia ksiąg w jego imieniu i na jego rzecz. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Co ważne, zgodnie z art. 53 § 21 kodeksu księgami są: księgi rachunkowe, podatkowa księga przychodów i rozchodów, ewidencja, rejestr (w tym rejestry VAT), inne podobne urządzenia ewidencyjne, do których prowadzenia zobowiązuje ustawa, a w szczególności zapisy kasy rejestrującej. Ewidencjonowanie sprzedaży przez podmioty zwolnione z VAT - ewidencja sprzedaży Podmioty zwolnione z VAT są zobowiązane do prowadzenia stosownej ewidencji sprzedaży. O obowiązku tym mówi art. 109 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią powinna być to ewidencja za dany dzień (nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym). Przychody w tej ewidencji powinny być ujmowane na podstawie dowodów wewnętrznych, sporządzonych po każdym dniu sprzedaży lub ewidencji sprzedaży bezrachunkowej lub raportów z kasy fiskalnej. Co ważne, podmiot zwolniony z VAT nie ma obowiązku prowadzenia rejestrów VAT ani ewidencji sprzedaży w takim wymiarze, jak to robią czynni podatnicy. Jest zobligowany natomiast do prowadzenia ewidencji sprzedaży dla celów podatku dochodowego (np. w formie KPiR - zasady ogólne, podatek liniowy lub ewidencji przychodów - ryczałt). Skutki nieprowadzenia ewidencji sprzedaży przez podmioty zwolnione z VAT Art. 109 ust. 2 ustawy o VAT jasno określa konsekwencje nieprowadzenia ewidencji sprzedaży przez podmioty zwolnione z VAT. Zgodnie z jego treścią w przypadku stwierdzenia, że podatnik nie prowadzi ewidencji sprzedaży, albo gdy prowadzi ją w sposób nierzetelny, a na podstawie dokumentacji nie jest możliwe ustalenie wartości sprzedaży, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi, w drodze oszacowania, wartość sprzedaży opodatkowanej i ustali od niej kwotę podatku należnego. Jeżeli nie można określić przedmiotu opodatkowania, kwotę podatku ustala się przy zastosowaniu stawki 23%. Każdego roku ustawodawca wprowadza zmiany w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług – większe lub mniejsze, obejmujące szerszą lub węższą grupę podatników, jednak są to zmiany bardzo istotne z punktu widzenia zarówno czynnych podatników VAT, jak i podmiotów korzystających ze zwolnienia z tego podatku. Każdy przedsiębiorca powinien znać obowiązki, które na nim spoczywają, oraz aktualne wymogi prawne dotyczące prowadzenia ewidencji VAT, sporządzania i przekazywania deklaracji VAT czy chociażby Jednolitego Pliku Kontrolnego. Zmiany od 1 stycznia 2018 r. wprowadzone zostaną mocą następujących aktów prawnych: Ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649) Ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 846) Ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) Zmienione zostaną Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 201) Stawki VAT w 2018 r. Podwyższone w 2011 roku do 8% i 23% stawki VAT miały obowiązywać tylko do końca 2013 roku. Jednak kolejne nowelizacje wydłużały okres ich stosowania. Rok 2018 również nie przyniesie długo oczekiwanego powrotu do dawnych stawek VAT 7% i 22% - obecne regulacje zachowują stawki podwyższone do końca 2018 r. Jak wyjaśnił podsekretarz stanu Ministerstwa Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską, decyzja o zmianie wysokości i struktury stawek VAT zostanie podjęta w momencie właściwym pod względem stabilności finansów publicznych. Duży wpływ na to ma mieć analiza efektów wdrażanych przez resort działań uszczelniających system podatkowy. Limit do zwolnienia z VAT w 2018 r. Z przysługującego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia podmiotowego z VAT dla całości sprzedaży w 2018 r. mogą korzystać podatnicy, których wartość sprzedaży w roku 2017 nie przekroczy kwoty zł netto. W przypadku przedsiębiorców rozpoczynających działalność w tracie roku podatkowego limit wylicza się zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy w proporcji do okresu prowadzenia tej sprzedaży, przy czym ze zwolnienia z VAT można korzystać, jeśli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy wyliczonego limitu. Podobnie jak w latach poprzednich, prawo do zwolnienia z VAT podatnik traci z chwilą wykonania czynności, którą przekroczył limit. W tym momencie staje się czynnym podatnikiem VAT i musi dokonać zgłoszenia rejestracyjnego do tego podatku. Wyliczając wartość sprzedaży w celu zastosowania zwolnienia z VAT, należy wziąć także pod uwagę art. 113 ust. 2 ustawy: Art. 113. (…) 2. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się: 1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju; 2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem: a) transakcji związanych z nieruchomościami, b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, c) usług ubezpieczeniowych - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Należy przy tym pamiętać, iż zwolnienie nie dotyczy podatników, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy: 13. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:1) dokonujących dostaw:a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:- energii elektrycznej (PKWiU wyrobów tytoniowych,- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,d) terenów budowlanych,e) nowych środków transportu;2) świadczących usługi:a) prawnicze,b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,c) jubilerskie;3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju. Ewidencje VAT – tylko elektronicznie w 2018 r. Zakres danych, jakie powinny zawierać prawidłowo prowadzone ewidencje VAT, nie ulegnie zmianie w 2018 r. w stosunku do roku 2017. Zgodnie z art. art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, ewidencje te powinny zawierać dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. W tym dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Mocą ustawy nowelizacyjne z dnia 13 maja 2016 r., w art. 109 ustawy o VAT ma zostać dodany ust. 8a w poniższym brzmieniu: Art. 109(…) 8a. Ewidencja, o której mowa w ust. 3, prowadzona jest w formie elektronicznej przy użyciu programów komputerowych. Powyższy przepis zobliguje wszystkich czynnych podatników VAT do prowadzenia ewidencji VAT elektronicznie. Od 1 stycznia 2018 r. nie będzie już możliwe prowadzenie ewidencji w formie papierowej, na przykład na przeznaczonych do tego drukach. Od podatników nowy obowiązek będzie wymagał zakupu odpowiedniego oprogramowania. Deklaracje VAT – tylko elektronicznie w 2018 r. Od 1 stycznia 2018 r. podatnicy nie będą już mogli wybierać pomiędzy elektroniczną wysyłką deklaracji VAT a składaniem tych dokumentów w tradycyjnej formie papierowej. Nowe przepisy wymagają wysyłania deklaracji wyłącznie drogą komunikacji elektronicznej. Wszystko za sprawą zmienionego brzmienia art. 99 ust. 11b ustawy o VAT: Art. 99(…)11b. Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Elektroniczna wysyłka deklaracji VAT-7 i VAT-7K część podatników objęła już w 2017 r. Roczny okres przejściowy dotyczył podmiotów określonych w art. 16 ustawy nowelizacyjnej z 1 grudnia 2016 r.: Art. 16. W odniesieniu do okresów rozliczeniowych przypadających od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2017 r. nie stosuje się przepisu art. 99 ust. 11b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w stosunku do podatników, którzy nie są:1) obowiązani do zarejestrowania się jako podatnik VAT UE;2) dostawcami towarów lub świadczącymi usługi, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, lub nabywcami tych towarów lub usług;3) obowiązani, zgodnie z art. 45ba ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. lub art. 27 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, 1926, 1933 i 1948), do składania deklaracji, zeznań, informacji oraz rocznego obliczenia podatku za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Od 1 stycznia 2018 r. obowiązek elektronicznej wysyłki deklaracji VAT obejmie wszystkich czynnych podatników VAT bez wyjątku. Obowiązek składania dokumentów w formie elektronicznej dotyczy nie tylko deklaracji VAT-7 i VAT-7K, ale także informacji podsumowujące VAT-UE przesyłanej przez podmioty dokonujące transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz VAT-27 przesyłanej przez podatników dokonujących transakcji krajowych objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia. Przy czym w wypadku VAT-UE oraz VAT-27 wymóg elektronicznej wysyłki obowiązuje już od początku 2017 r. Pliki JPK_VAT dla wszystkich czynnych podatników VAT Od 1 stycznia 2018 r. obowiązek przesyłania danych z ewidencji VAT w formie Jednolitego Pliku Kontrolnego obejmie ostatnią grupę podatników – podmioty spełniające wymagania określone w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej dla zachowania statusu mikroprzedsiębiorcy. Małych i średnich przedsiębiorców obowiązek ten objął od 1 stycznia 2017 r., natomiast największe podmioty, tzw. dużych przedsiębiorców – od 1 lipca 2016 r. Kwestię comiesięcznej wysyłki plików JPK_VAT reguluje art. 82 § 1b Ordynacji podatkowej: Art. 82. (…) § 1b. Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy. Jak wyjaśniono we wcześniejszej części niniejszego poradnika, dnia 1 stycznia 2018 r. wejdą w życie przepisy, zgodnie z którymi wszyscy czynni podatnicy VAT mają obowiązek prowadzić ewidencje dla celów tego podatku w formie elektronicznej. Tym samym oznacza to, iż również wymóg przesyłania plików JPK_VAT obejmie wszystkie te podmioty. Mikroprzedsiębiorcy pierwsze pliki JPK_VAT będą musieli przesłać do dnia 26 lutego 2018 r. ( wypada w niedzielę) – zawierać one będą dane za styczeń 2018 r. Zobacz też: Zmiany VAT od 1 lipca 2018 r.: podzielona płatność Przepisy dotyczące nowego JPK_VAT zawierają zawiłe i czasami wykluczające się wzajemnie regulacje dotyczące zasad wprowadzania do rejestru faktur wystawionych do paragonów fiskalnych. Nawet po ich głębokiej analizie trudno jest ustalić, czy wszystkie faktury wystawione do paragonów powinny zostać wprowadzone do rejestru sprzedaży, czy może są jakieś wyjątki. Co wynika z ustawy i z rozporządzenia Zacznijmy od unormowania ustawowego zawartego w art. 109 ust. 3d ustawy o VAT. W myśl tego przepisu faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1–3, czyli faktury wystawione do paragonów, ujmuje się w rejestrze sprzedaży w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji. Co istotne art. 106h ust. 1–3 obejmuje unormowaniem wszystkie faktury wystawione do paragonów, tj. zarówno dla podatników, jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Z regulacji ustawowej wynika więc nakaz wprowadzania do rejestru sprzedaży wszystkich faktur wystawionych do paragonów. Czytaj także: Nowy JPK oznacza więcej obowiązków i okazji do kar Przyjrzyjmy się teraz przepisom rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (dalej: rozporządzenie). W myśl § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia ewidencja sprzedaży powinna zawierać dane dotyczące wysokości podstawy opodatkowania i wysokości podatku należnego wynikające z czynności podlegających opodatkowaniu w kraju przy zastosowaniu stawki 5 proc., 8 proc. i 23 proc., w odniesieniu do których istnieje obowiązek wystawienia przez podatnika faktury. Dodatkowo § 10 ust. 2 rozporządzenia nakazuje, oprócz danych kwotowych dla powyższych faktur, wprowadzić do rejestru inne szczegółowe dane np. nr faktury, imię i nazwisko lub nazwę nabywcy. Rozporządzenie nakazuje zatem wprowadzić do rejestru faktury wystawione do paragonów, jeśli ich wystawienie jest dla podatnika obowiązkowe. Dwa przypadki... Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o VAT obowiązkowo należy wystawić faktury bez wezwania nabywcy w sytuacji, gdy sprzedaż jest dokonana: - na rzecz innego podatnika, - na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem, - w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Ponadto, zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę w przypadku otrzymania żądania nabywcy w sytuacji, gdy sprzedaż jest dokonana: Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ - na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej (bardziej precyzyjnie: na rzecz podmiotu innego niż podatnik lub osoba prawna), - na rzecz podatnika lub osoby prawnej, ale dotyczy to tylko czynności zwolnionych z VAT. Ustawa o VAT przewiduje zatem obowiązek wystawienia faktury z mocy prawa bądź na żądanie nabywcy. ...i trzeci dodatkowy W praktyce mamy jeszcze trzecią sytuację dotyczącą wystawiania faktur. Podatnik może wystawić fakturę na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej z własnej inicjatywy, tj. bez otrzymania żądania od nabywcy. Do takich przypadków dochodzi dosyć często. Przypomnijmy, że cały czas rozpatrujemy kwestię faktur wystawionych do paragonów. Podsumowując ten fragment rozważań: z przepisów ustawy o VAT (art. 109 ust. 3d) wynika, że do ewidencji wprowadzamy wszystkie faktury wystawione do paragonów. Dotyczy to wszystkich trzech powyżej opisanych przypadków faktur wystawianych: - obowiązkowo bez żądania nabywcy, - obowiązkowo na wniosek nabywcy, - dobrowolnie bez żądania nabywcy. Nieprecyzyjne regulacje Tymczasem w rozporządzeniu mamy unormowanie częściowo sprzeczne z art. 109 ust. 3d ustawy o VAT. Paragraf 10 ust. 1 pkt 2 nakazuje wprowadzić do rejestru dane jedynie w dwóch pierwszych przypadkach, w których podatnik jest obowiązany wystawić fakturę. Natomiast nie nakazuje wprowadzać danych z faktur wystawionych dobrowolnie. Rozróżnienie w rozporządzeniu pomiędzy obowiązkiem wprowadzania do rejestru faktur wystawionych na żądanie osób fizycznych wobec braku obowiązku ewidencjonowania faktur wystawionych dobrowolnie jest zupełnie niezrozumiałe. Obecnie zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Finansów podatnik nie ma obowiązku wprowadzać do rejestru sprzedaży faktur wystawionych do paragonów fiskalnych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej niezależnie od tego, czy zostały wystawione na żądanie nabywcy, czy dobrowolnie. Kwestia wprowadzania do rejestru sprzedaży faktur wystawionych do paragonów dla osób fizycznych nieprowadzącej działalności gospodarczej jest bardzo istotna. Zgodnie z ustawą o VAT taki obowiązek istnieje. Rozporządzenie wyłącza z niego jednak faktury wystawione dobrowolnie (bez żądania nabywcy). Mamy zatem chaos legislacyjny. Generalnie wydaje się, że wprowadzanie do ewidencji danych z faktur wystawionych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w sytuacji, gdy zostały już ujęte w ramach sprzedaży z kasy fiskalnej jest nadmiernym obciążeniem podatników. Tym bardziej, że coraz powszechniejsze są kasy online, które przekazują dane bezpośrednio administracji skarbowej. Ministerstwo Finansów nie wypowiedziało się w tej kwestii. Na stronach poświęconych nowemu JPK brak jest stosownego wyjaśnienia. Stanowisko ministerstwa jest tutaj konieczne wobec nieprecyzyjnych i częściowo sprzecznych ze sobą przepisów ustawy o VAT i rozporządzenia. Do 450 zł Drugim nieprecyzyjnym zagadnieniem są paragony do 450 zł uznane za faktury uproszczone. Paragony te są fakturami, zatem powinny zostać wprowadzone do rejestru sprzedaży (obowiązek ten jest odsunięty do 1 stycznia 2021 r.) tak jak „standardowe" faktury. Problem w tym, że paragony te są już zawarte w raporcie z kasy fiskalnej i w myśl § 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 5 pkt 1 rozporządzenia powinny zostać wprowadzone do rejestru sprzedaży w ramach dokumentu RO. Dojdzie zatem do powielenia obrotów. Wydawałoby się zatem logiczne, że w sytuacji wprowadzania do rejestru sprzedaży paragonów jako faktur, trzeba je oznaczyć w rejestrze jako FP. Oznaczenie faktur symbolem FP powoduje, że nie biorą one udziału w rozliczeniu podatku za dany okres rozliczeniowy. Jednak takie rozwiązanie nie wynika wprost z rozporządzenia. Oznaczenie FP mamy bowiem stosować do faktur wystawionych do paragonów, a nie do paragonów będących fakturami (oznaczenie FP dotyczy faktur wymienionych w art. 106h ust. 1–3 ustawy o VAT, natomiast o paragonach uznanych za fakturę stanowi art. 106h ust. 4 tej ustawy). Z drugiej strony nieoznaczenie tych paragonów jako FP spowoduje zdublowanie obrotów. Alternatywnym rozwiązaniem byłoby pomniejszenie raportów z kasy fiskalnej o kwoty wynikające z paragonów uznanych za faktury. Takie rozwiązanie również nie wynika z przepisów. Paragraf 10 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia wyraźnie stanowi, że do rejestru wprowadzamy cały obrót z kas fiskalnych. W przepisach nie ma mowy o pomniejszaniu go o obroty z jakichkolwiek faktur. Potrzebna jest interwencja MF Również ten problem wymaga interwencji ze strony Ministerstwa Finansów. W tym przypadku mamy jednak więcej czasu, gdyż na podstawie § 11a rozporządzenia od 1 października 2020 roku do końca 2020 roku podatnicy nie będą mieli obowiązku ujmowania w rejestrze sprzedaży paragonów fiskalnych uznanych za faktury, jeśli są ujęte w rejestrze sprzedaży w ramach dokumentu RO. Reasumując, czas rozliczenia VAT w ramach nowego JPK zbliża się nieubłaganie., Niestety podatnicy nadal nie wiedzą jak prowadzić nową ewidencję. Przepisy są w tym względnie sprzeczne. Po raz kolejny stosowanie prawa będzie opierało się o wyjaśnienia Ministerstwa Finansów. Grzegorz Tomala jest doradcą podatkowym. Podstawa prawna: art. 106b ust. 1 i 3, art. 106h i art. 109 ust. 3d ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) § 10 ust. 1 pkt 2 i 8, ust. 2 oraz ust. 5 pkt 1 rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług ( z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) Czy faktury dokumentujące zakup towarów i usług, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, powinny być uwzględniane w ewidencji prowadzonej dla podatku od towarów i usług oraz w pliku JPK_VAT? – pyta czytelnik. Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników: - wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 tej ustawy, - u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT, – są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Ważna treść, nie forma Przytoczona regulacja wskazuje na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, gdyż dane, które podatnik wpisuje do deklaracji/informacji podsumowującej składanej w urzędzie skarbowym, są odzwierciedleniem danych wynikających z prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupu VAT. Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Każdy z podatników sam wybiera sposób prowadzenia ewidencji, aby na podstawie zgromadzonych danych terminowo i prawidłowo sporządzać deklarację podatkową. Dane te zostały w przepisie wymienione i dotyczą: - kwot określonych w art. 90 ustawy o VAT (częściowe odliczenie podatku), - danych niezbędnych do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ - wysokości podatku należnego, - kwot podatku naliczonego obniżających kwotę podatku należnego oraz - kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu. Dane do ujawnienia Generalnie dane, które powinna zawierać ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, można podzielić na dane dotyczące podatku należnego (sprzedaży) oraz dane dotyczące podatku naliczonego (zakupów). Ustawodawca narzuca wymóg odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. odrębnego określenia kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w deklaracji podatkowej. Zatem podatnik zobowiązany jest wpisać do prowadzonej ewidencji tylko kwoty podatku naliczonego podlegające odliczeniu. Oznacza to, że gdy podatnik posiada faktury dokumentujące nabycie towarów i usług, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to nie ma obowiązku ewidencjonowania tego zakupu w ewidencji zakupów sporządzanej na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT (por. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2018 r., Te same dane Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 ordynacji podatkowej, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy. Ten złożony przepis, art. 82 § 1b ordynacji podatkowej, mówi oczywiście o obowiązku przesyłania plików JPK_VAT, który od 1 stycznia 2018 r. objął już także najmniejszych przedsiębiorców. Struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych (art. 193a § 2 ordynacji podatkowej). Jak już wspomniano, gdy podatnik posiada faktury dokumentujące nabycie towarów i usług, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to nie ma obowiązku ewidencjonowania tego zakupu w ewidencji zakupów sporządzanej na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Zatem jeżeli podatnik nie zdecyduje się na ujęcie tych faktur w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, to nie podlegają one także ujęciu w składanym Szefowi Kas pliku JPK_VAT. W pliku JPK_VAT przekazujemy informacje o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Skoro podatnik nie ujął tych faktur w tej ewidencji (bo nie miał takiego obowiązku), to nie musi ich ujmować w tym pliku. ? Autor jest doradcą podatkowym Podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 217 r., poz. 1221 ze zm.), ustawa z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 800)

art 109 ust 1 ustawy o vat