wiśnie. Rak bakteryjny drzew owocowych okazuje się w tym sezonie poważnym problemem w sadach wiśniowych i czereśniowych. Sprawcą choroby są bakterie z gatunku Pseudomonas Syringae. Wyróżniamy dwa momenty, kiedy następują groźne infekcje. Mowa o jesieni, kiedy bakterie wnikają poprzez ranki po opadłych liściach. Powszechnym zagrożeniem w uprawie drzew pestkowych są różne patogeny pochodzenia bakteryjnego i grzybowego wywołujące trudne do zwalczenia choroby kory i drewna. Większość z nich to polifagi atakujące wiele gatunków drzew sadowniczych. Szkodliwość tych chorób jest różnoraka, w zależności od wywołującego je patogena, a także od porażanego gatunku. Wspólnym mianownikiem Rak bakteryjny drzew owocowych. Opis To jedna z najgroźniejszych chorób drzew ziarnkowych i pestkowych – może prowadzić do zamierania pędów lub całych drzew. Często pojawia się na brzoskwiniach, morelach i śliwach. Objawy Widoczne na różnych częściach drzew. Młode, nierozwinięte jeszcze liście mają ciemne plamy i brunatne Zgodnie z obietnica zamieszczam zdjęcia chorych drzew. Na początek jabłoń. Przypominam - kora łuszczy się niemal na całej powierzchni. oprócz tego duża rana, widoczna poniżej: Drzewa czereśni są popularnym drzewem owocowym w uprawie amatorskiej. Jednak problemem są choroby i szkodniki. Dlatego też należy wiedzieć jak robić oprysk na robaki. Czereśnie stanowią jedne z najpopularniejszych drzew owocowych uprawianych w ogrodach przydomowych i na działkach. Obficie owocują i wydają smaczne, słodkie owoce. pada abad keberapa teknik sulam terkenal di indonesia. Nawet początkujący ogrodnicy wiedzą, że nowe wzrosty, które pojawiły się na owocach lub roślinach ozdobnych, plamienie i wszelkie inne defekty pochodzenia niemechanicznego wskazują na rozwój chorób. Jak rozpoznać postępujące patogeny i prawidłowo wybrać sposoby ich zwalczania, w dalszej części artykułu opiszemy szczegółowo nazwę i zdjęcie najczęstszych chorób fitopatogeniczne Utraciwszy tendencję do fotosyntezy, ci niedoskonali przedstawiciele niższej roślinności żywią się innymi roślinami. Ich zarodniki są organizmami pojedynczymi lub wielokomórkowymi o cechach flory i życiowa grzybów fitopatogenicznych znajduje odzwierciedlenie w stanie kultury owocowej. W zależności od zmiany chorobowej na drzewie może się rozpocząć gnicie korzenia, łodygi lub szyjki macicy. Zakażenie może również objawiać się na liściach i pąkach w postaci plamienia, owrzodzeń lub płytki o różnych kształtach. Co więcej, kolor tych obszarów waha się od czerwono-brązowego do czarnego. Charakterystyczną cechą tych organizmów jest zdolność do wzrostu wegetatywnego. Ale żadna z metod dystrybucji nie będzie działać bez udziału wilgoci. To właśnie jego obfitość przyczynia się do intensywnego postępu zakażenia. Dlatego z wielu chorób grzybowych drzew owocowych można chronić przez właściwe nawilżenie - pojawia się w warunkach wilgoci i ciepła. Jest wywoływany przez różne rodzaje fitopatogennych grzybów, w tym członków rodzaju Colletotrichum. Objawia się na pniu, gałęziach i liściach owoców w postaci ciemnych grudkowatych ran o wyraźnych krawędziach. W miarę ich rozwoju pełzają szeroko i głęboko, tworząc solidne obszary martwicze. Monilioz- pojawia się w wyniku aktywności życiowej workowców. Ich rozwój przyczynia się do wysokiej temperatury i wilgotności. Rozwój grzybów można zrozumieć dzięki nagłemu pojawieniu się brązowego koloru i wysuszeniu pąków. Przede wszystkim roczne pędy są podatne na infekcje. Z reguły widoczne są na nich brązowe plamy, a owoce zainfekowane grzybami mają nieprzyjemny posmak alkoholowy. Parch - jest największym zagrożeniem dla upraw owoców i jagód. Towarzyszą mu grzyby, które penetrują pąki młodych pędów i rozprzestrzeniają się w częściach nadziemnych drzew i krzewów. Wyraźnym objawem choroby jest zielonkawo-brązowa płytka, która przechodzi z liści do owoców. Mączna rosa - charakteryzuje się lekkim nalotem na liściach i młodych gałęziach. W zaawansowanych przypadkach powoduje krzywiznę płytek liści, ich blaknięcie i przedwczesne opadanie. Zainfekowane owoce nabierają nienaturalnego pokwitania. Wielu początkujących ogrodników bierze go na pył. Głównymi przyczynami patogenów są słaba wentylacja, niska temperatura i wysoka wilgotność. Rot - może być czarna, pleśń lub owoc. W każdym razie jego patogeny są niebezpiecznymi grzybami, które rozprzestrzeniają się przez owady i wodę deszczową. Wchodząc na drzewo, wnikają w owoce i kontynuują postępy w nich nawet po żniwach. Następnie spryskać drzewo preparatami grzybobójczymi („Allett”, „Antrakol”, „Consento”, „Skor”, „Previkur Energy”, „Meloli DUO”, „Teldor”). Przygotuj rozwiązanie robocze zgodnie z zaleceniami producentów i nie zapomnij wziąć pod uwagę dopuszczalnego czasu leczenia przed zbiorem. Powtarzające się zraszanie zaleca się w ciągu 15–30 dni. Aby zapobiec infekcjom grzybiczym, eksperci radzą każdej wiosny spryskiwać drzewa owocowe jednoprocentowym roztworem siarczanu Bakterie, podobnie jak większość grzybów, są jednokomórkowymi mikroorganizmami bez chlorofilu. Dlatego ich pożywienie jest spowodowane zakażonymi kulturami. Czynniki chorobotwórcze bakterii wnikają do roślinności poprzez różnego rodzaju mechaniczne uszkodzenia pni i profesjonaliści nalegają na dezynfekcję inwentarza i staranne traktowanie skrawków po przycięciu. Rośliny z całkowitą infekcją tkankową nie mogą bardzo często atakują jabłka, gruszki, brzoskwinie, morele, wiśnie, wiśnie i śliwki. Z przykładami jabłek i gruszek, które są najbardziej wrażliwe ze wszystkich upraw owocowych, rozważ zdjęcia i objawy powszechnych chorób, a także sposoby ich zwalczania:Wszystko, co może nieść ze sobą niebezpieczeństwo, musi zostać spalone z dala od ogrodu. Nie zapomnij również o chwastach na czas i usuń opadłe sprawczymi tej grupy chorób są mikroorganizmy pozbawione struktury komórkowej. Są one rozprzestrzeniane przez ssanie szkodników, wchodzących do włókien tkanek i naczyń krwionośnych. W środku wirusy zaczynają pasożytować. W rezultacie drzewa nie dają wzrostu, słabo się rozwijają i charakteryzują się niską nierówne wzory przechodzą do płatków kwiatostanów. Wady wynikające z rozwoju wirusów można zaobserwować na cebulkach, kłączach, kiełkach i ogrodnicy mają do czynienia z: Ta grupa botaników obejmuje choroby charakteryzujące się rozwojem wzrostu tkanek. Powstają w wyniku niewłaściwego podziału komórek w miejscu rozcięć, pęknięć i innych ran otoczonych falami. Takie formacje mogą wpływać na korzenie, łodygi i ich powstawania, wielu ekspertów nazywają różnymi grzybami, bakteriami, nagłymi zmianami temperatury, a także uszkodzeniami cięcie musi dodatkowo wychwytywać kilka centymetrów żywego drewna. Zapobiegnie to nawrotowi. Pod koniec procedury pożądane jest traktowanie wszystkich ran 3% roztworem siarczanu miedzi. Następnie oczyść rany rakowe i zamknij dziuplę. Każdej wiosny i jesieni ważne jest dezynfekowanie pni dotkniętych kultur tych chorób przyczynia się do niekorzystnych warunków klimatycznych. Często jest to długa susza i silne mrozy. W walce o przetrwanie osłabione drzewo nie wytrzymuje już ataków patogenów. Często martwica łączy się również z infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi. Ich objawy mogą wystąpić na różnych warstwach tkanki pnia: kory, łyka, kambium. Rozległe i głębokie rany otwierają się na dotkniętych obszarach drewna, co niekorzystnie wpływa na ogólny stan rośliny. Od początku choroby do śmierci może trwać kilka na uratowanie zielonych oddziałów nadal istnieją. Aby to zrobić, usuń wszystkie uszkodzone obszary, jeśli to konieczne, odetnij chore gałęzie szkieletowe. Po tych manipulacjach zaleca się dezynfekcję skrawków dowolnym z następujących leków: Benlat, Bayleton, tlenochlorek miedzi, Fundazol, Topsin. Posypanie całej korony fungicydami nie będzie nadzieję, że te informacje o powszechnych chorobach śliwek, jabłek, gruszek, owoców pestkowych, a także powyższe zdjęcia pomogą rozpoznać atakujące je patogeny i wybrać odpowiednie metody leczenia. Nie zapominaj, że najodpowiedniejszą prewencją są kompetentne techniki termiczne Pewna dawka zimnych drzew owocowych jest niezbędna do przejścia fazy naturalnego odpoczynku. Nadmiar tego powoduje różne uszkodzenia roślin. Stabilność upraw owocowych w niskich temperaturach zależy od ich odmiany, wieku i warunków uprawy owoców i krzewów są często narażone na niskie temperatury. Drzewa są na nią najbardziej odporne w okresie wzrostu i początku owocowania. Wraz z wiekiem zmniejsza się ich odporność na mróz w okresie owocowania. Zależy to również od rezerw składników odżywczych w obfitych zbiorach drzewa odpornych odmian mogą cierpieć z powodu mrozu, a mniej odporne odmiany nie będą uszkadzać w tych samych warunkach, jeśli nie przyniosą owoców w poprzednim owocowanie zmniejsza odporność na mróz bardziej niż regularnie. Obserwacje pokazują, że przede wszystkim cierpią drzewa o silnym i rozciągniętym wzroście młodych pędów (na terenach niedotlenionych i nadmiernie nawożonych), a ostatnio dojrzewające owoce - drzewa słabo przygotowane do zimowania z powodu nieudolnej uszkodzone przez mrózKora, kambium, drewno gałęzi i pni są uszkodzone przez niskie temperatury. W niektórych latach, przy gwałtownym spadku temperatury na początku zimy i braku pokrywy śnieżnej, system korzeniowy może zostać uszkodzony, co prowadzi do ogólnego osłabienia mrożonych pędach, zwłaszcza w części wierzchołkowej, drewno staje się czarne, kora kurczy się i pąki giną. Najczęściej młode pędy cierpią i zamrażają pąki owocowe w drzewach drewno i kambium są brązowe lub brązowe. Uszkodzeniu tkanek towarzyszy zablokowanie naczyń krwionośnych za pomocą gumy, co zapobiega rozwojowi składników odżywczych i wody. Obszary dotknięte chorobą mają wygląd brązowych lub ciemnych ostrym ochłodzeniu kory zewnętrzne warstwy drewna są ściśnięte znacznie silniej niż wewnętrzne, co prowadzi do pęknięcia (pęknięć) kory i drewna na pniach i gałęziach szkieletu. Późniejsze nagłe odtajania złuszczają korę z drewna, tworząc między nimi szczelinę dla drewna jest zamrażanie promieni drewna i drewna. Martwe gałęzie mogą być cięte, a zamiast nich rosną nowe, ale zamarznięte drewno tułowia i gałęzi szkieletu na zawsze zmniejsza związek między systemem korzeniowym a obrażenia od mrozu Drzewa są najbardziej zniszczone przez nich pod koniec zimy - wczesną wiosną. Kora drzew w tym czasie jest ogrzewana nierównomiernie. W słoneczny dzień lutego temperatura kory na pniach od strony południowo-zachodniej jest o 12-15 ° C wyższa niż z zacienionej strony słoneczne na jabłoni. Zdjęcie: jabłka i pomarańczeW częściach tułowia i rozgałęzionych gałęziach rozgrzanych przez słońce zaczyna się przepływ soków. Wraz z gwałtownym spadkiem temperatury w nocy, komórki przebudzonego kambium i skorupy, które opuściły stan spoczynku, umierają. Obszary dotknięte chorobą mają wygląd kilku depresyjnych świateł, a później ciemnych plam o różnych kształtach i rozmiarach. Kora w takich miejscach wysycha, pęka, zapada się, odsłania kory, które powstaje z drobną zmianą, najczęściej goi się i goi. Jeśli rana nie goi się, to po wielokrotnym narażeniu na mróz lub penetrację patogenów grzybowych na obszarze dotkniętym chorobą powstaje napływ soczystej tkanki bogatej w wodę i substancje plastyczne. Tkanki martwicze powstałe w wyniku oparzeń słonecznych można często znaleźć w widłach i u podstawy gałęzi z gwałtownymi wahaniami temperatur w dzień iw nocy w tym czasie pękają na pniach i dużych gałęziach szkieletu, z których później, wiosną, płynie kwiatowe cierpią również z powodu późnej zimy i wczesnych wiosennych gwałtownych zmian w dziennych temperaturach. W przypadku uszkodzonych narządów generatywnych (znamiona i jajniki słupków) mogą kwitnąć, ale nie są w stanie zakryć wegetatywne są bardziej odporne na mróz niż kwitnienie. Owoce i zarastające gałęzie są mniej odporne na niskie temperatury w porównaniu z głównymi, szkieletowymi uszkodzenia termiczne Wiosenne przymrozkiZ nagłym zimnym trzaskiem po ciepłych wiosennych dniach w kwietniu-maju uszkadzane są kwiaty, jajniki i młode liście drzew i krzewów pąki kwiatowe jabłoni są uszkodzone w -4 °, kwiaty rozwinięte przy -2 °, a jajniki umierają przy minus 1-1,5 ° niskich temperatur na zielone części roślin w okresie wegetacji różni się od ich wpływu na zdrewniałe części wieloletnich temperatura w zielonych częściach rośliny (płatki, liście) maleje, woda z rozpuszczonymi w niej substancjami pozostawia sok komórki w przestrzeni pozakomórkowej, gdzie zamarza. Utrata wody przez komórki jest procesem nieodwracalnym, gdy topi się wraz ze wschodem słońca, nie ma powrotu do poprzedniego stanu. Im więcej wody zawiera ciało, tym bardziej ulega dotknięte przez kwiaty mrozu i młode jajniki zazwyczaj umierają i obsypują się wodą, aw przypadku częściowego uszkodzenia tworzą brzydkie owoce. Zranione młode liście kurczą się, naskórek w miejscach uszkodzeń pozostaje w tyle za miąższem liści, wybiela, a następnie pęka. Gdy dochodzi do poważnych szkód spowodowanych mrozem, liście wysychają i pozostają na drzewie przez długi przegrzanieLatem, w regionach południowych, temperatura na powierzchni pni, gałęzi szkieletowych (ponownie od strony południowo-zachodniej), liści i owoców osiąga 50-60 ° C. W przypadku przegrzania w wysokich temperaturach w ciągu dnia na korze może pojawić się oparzenie słoneczne. W miejscach uszkodzeń widoczne są opadające bąbelki o różnych rozmiarach, najczęściej zaokrąglone, o kolorze innym niż kolor o uszkodzeniach termicznychTkanki dolnej części tułowia i koleiny między gałęziami szkieletu a pniem, po reszcie drzewa, wchodzą w okres odpoczynku i są przede wszystkim uszkadzane przez niskie temperatury i oparzenia je chronić, pod koniec jesieni, przed początkiem ujemnej temperatury, wykonuje się wybielanie bolców, podstaw i widelców gałęzi szkieletowych, po oczyszczeniu ich z opóźnionej kory. Для побелки используют гашеную известь (2—3 кг на 10 л воды) с добавлением 0,5 кг медного купороса, предварительно растворенного в теплой воде. Для лучшего прилипания добавляют глину или снятое молоко. Глину следует предварительно замачивать в воде. В ранневесенний период при положительной температуре побелку необходимо коре деревьев с годами образуется корка, которую мы называем старой корой. W ten sposób drzewa chronią swoje wewnętrzne tkanki przed uszkodzeniami termicznymi i mechanicznymi. Jednak wraz ze wzrostem pnia i pogrubieniem gałęzi szkieletowych kora pęka, tworząc pęknięcia i odsłaniając młodą liczne szkodniki ukrywają się w pęknięciach, zwyczajowo oczyszcza się korę, a nawet ucieka. Jednak nie powinno się go tym przejmować, gdy czyszcząc bolusy, już pozostająca w tyle kora jest usuwana. W tym przypadku lepiej jest zastąpić bielone wapno mieszaniną gliny i świeżego krowiego nawozu w stosunku 1: 1. Mieszanina powinna być gruba i nie spływać z kory podczas powlekania. Posmaruj ją suchą korą. Ta technika niezawodnie chroni trzon i podstawę szkieletów przed uszkodzeniami termicznymi. Aby przestraszyć zające, dodaj do mieszanki 100 g kreoliny lub łyżkę kwasu karbolowego. Na wiosnę zastosowano aktualizację ranJeśli powyższe prace nie zostały ukończone na czas, a drzewa zostały uszkodzone, powinny być traktowane. Terminowe leczenie ran przedłuża życie drzew. Najlepszą porą na leczenie jest wczesna wiosna. Rany w tym okresie goją się szybciej dzięki zwiększonemu podziałowi komórek warstwy rany są czyszczone ostrym nożem do zdrowej tkanki. Rana goi się szybciej, jeśli wraz z uszkodzoną brązowawą tkanką wokół rany, w celu usunięcia części zdrowej tkanki, jest cięta równolegle do rany. Pole tej rany jest dezynfekowane niebieskim witriolem, a jeśli jest szczaw, rana jest wcierana liśćmi w dwóch lub trzech dawkach w odstępach 15-20 minut. Użyty kleik liści szczawiu nakłada się na ranę, aw miejscu urazu drzewo wiąże się gazą lub ran na drzewachPo odpędzeniu duże rany dezynfekuje się 1% roztworem siarczanu miedzi (10 g na 1 l wody) lub 3% roztworem siarczanu żelaza (30 g na 1 l wody) i rozmazuje się wyżej wymienioną mieszaniną gliny i nałożeniu powłoki rana jest wiązana workiem lub inną tkaniną (folia nie powinna być do tego używana). Takie leczenie ran przez długi czas zatrzymuje wilgoć, zapobiega zakażeniu drewna przez mikroorganizmy i sprzyja szybkiemu słoneczne Rany zadawane w przypadku pęknięcia gałęzi, odmładzające przycinanie, cięcie gałęzi, czyszczone, dezynfekowane wskazanymi roztworami i rozmazywane smołą ogrodową lub farbą na naturalny olej uformowaniu korony zatuszuj wszystkie cięcia o średnicy większej niż 1,5 cm. Przy spóźnionym przycinaniu zastosowana odmiana ogrodowa topi się pod wpływem światła słonecznego i temperatury przy cięciu, mocząc często łuszczy się i odsłania drewno. W takich przypadkach na plastry kitu lepiej jest użyć farby olejnej na oleju roślinnym. Jeśli sekcje nie są chronione, często osiedlają się na nich patogeny, powodując pogorszenie jakości i kurczenie się kwitnące drzewa przed mrozem trudniejsze. O zbliżających się przymrozkach ostrzegają radio i telewizja. Prawdopodobieństwo ich wystąpienia można przewidzieć, obserwując zmianę pogody. Tak więc, jeśli po ciepłym dniu wieczorem staje się bardzo zimno w spokojnej, czystej pogodzie, nie ma rosy na glebie i trawie - spodziewaj się zmniejszyć szkodliwe działanie mrozu, zastosuj dym i z ogrodu (spalanie stert organicznych śmieci między drzewami) przynosi pewne korzyści w dużych ogrodach. Skutecznie chroni kwitnące drzewa na niewielkim obszarze nie zawsze jest zmniejszyć efekt mrozu pomaga podlewać glebę pod drzewami i wielokrotnie opryskiwać je w tym okresie wodą. Najbardziej skuteczną ochroną kwiatów i jajników drzew owocowych jest posypanie drobnymi kroplami. Jest intensywnie przeprowadzany przez cały okres mrozu, co pozwala na zachowanie kwiatów i jajników nawet w temperaturach powietrza do -5 ° zapobiec rozwojowi chorób na uszkodzonych drzewach, przeprowadza się przycinanie dotkniętych pędów i poddaje się działaniu (hommoz) z kamiennych drzew Choroba dotyka moreli, brzoskwini, wiśni, wiśni, CherryIzolacja gumy (gęsta żółtawa lepka ciecz, która po zamrożeniu tworzy przezroczyste szkliste inkluzje) z pęknięć na korze shtamby, pnie, gałęzie szkieletowe, występują wszędzie. Taka jest reakcja tkanki roślinnej na skutki niekorzystnych warunków. Guma powstaje w wyniku rozpuszczania komórek, ich błon i składa się z różnych wydzielin przyczyny bólu dziąseł są: Naruszenie upraw rolnych,niekorzystne warunki zimowania: zamarzanie, pęknięcia mrozowe, oparzenia słoneczne,nadmiar wilgoci i nawozów azotowych o wysokiej wilgotności,przedwczesne i nadmierne przycinanie drzew,mechaniczne uszkodzenia kory pni i gałęzi (wszelkie uszkodzenia mechaniczne, jeśli docierają one do kambium, mogą powodować terapię dziąseł, a organizmy grzybowe i bakteryjne złapane w dziąsła wnikają głęboko w tkankę roślinną, wzmacniają ją)uszkodzenie drzew przez korniki i zarażenie chorobami bakteryjnymi i grzybiczymi, zwłaszcza cholesterolem, monlys i rakiem drzew owocowychŚrodki kontroliTerminowe wdrożenie takich praktyk rolniczych w zakresie pielęgnacji drzew, takich jak: uprawa między rzędami i pniami drzew, nawożenie (bez zawyżania dawek azotu), unikanie suszenia i odtłuszczania gleby podczas bielenie shtambov i szkieletowych gałęzi wapna i ponowne wiosenne, aby zapobiec zamarzaniu i poparzeniom i poprawne przycinanie obowiązkową szpachlą, zapobieganie mechanicznym uszkodzeniom pni i gałęzi, leczenie wapna pod koniec lata (ponieważ gleby kwaśne wymagają wapnowania) na podstawie: 2–2,5 na glebach ciężkich, 1-1,5 t / ha na glebach Leaf (Rosette Disease) Choroba dotyka jabłoni, gruszki, wiśni, czereśni, śliwki, brzoskwini, moreli, krzewów objawy choroby pojawiają się na liściach, które kurczą się, stają się wydłużone, drobnolistne (rosettochnosti)Na dotkniętych pędach liście są gęsto ułożone, międzywęźla pędów jest znacznie skrócona. Na szczytach pędów powstały rozety liści - zarówno zdeformowane, jak i normalne. Pąki kwiatowe w chorych drzewach są bardzo małe, owoce są małe, bez uważają, że główną przyczyną rozet drobnych liści jest naruszenie odżywiania roślin cynkiem - często nie jest to niedobór, ale niekorzystne kombinacje właściwości gleby, stosunek cynku w nim, z jednej strony, fosforu i miedzi, z się do rozwoju suszy choroby, uszkodzeń termicznych i mechanicznych, innych czynników osłabiających kontroli:Przeprowadzenie analizy gleby przy wykryciu choroby, której wyniki wyjaśniają dawkę częściowym zniszczeniem drzew, cięciem i paleniem wszystkich gałęzi z oznakami drobnych pączkowaniem, opryskiwanie roślin 2-3% roztworem cynku siarkowego ze słabym rozwojem rozety, 4-5% ze średnią i 8-12% przy silnej porażce drzew. W razie potrzeby ponowne traktowanie przeprowadza się za pomocą 0,3-0,5% roztworu po do szczepień tylko sadzonki pobrane ze zdrowych niezakaźne drzew - jak sobie z nimi radzić? Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę choroby spowodowane czynnikami takimi jak nadmiar lub brak wilgoci, a także mrozy. Zacznijmy od braku wilgoci, która dla drzew owocowych może skutkować co najmniej suszeniem liści. Należy natychmiast powiedzieć, że wiele krzewów i drzew przez długi czas toleruje brak wilgoci. Ale to wcale nie oznacza, że ​​nie należy podlewać roślin w ogrodzie, ponieważ brak wilgoci może prowadzić do wielu problemów: pędy przestają rosnąć i rozwijać sięsuszące liście pozbawiają roślinę ważnych elementów „budujących” - fosforu i azotu,po kilku sezonach owocowania, kiedy owoce pochłaniają resztki wilgoci, drzewo może umrzeć,liście zaczynają opadać przedwcześnie,drzewo staje się bardziej podatne na choroby i szkodniki. Jednak nadmiar wilgoci może również niekorzystnie wpływać na rozwój roślin. Najbardziej znana choroba spowodowana nadmiarem płynu jest nazywana puchliną. Główne objawy to:nagłe opadanie zdrowych liści,śmierć pędów (jeśli nie rozpoczniesz walki z chorobą, samo drzewo umrze za kilka lat),owoce stają się bez smaku i szybko się psują,rośliny mogą być pokryte w ogrodzie potrzebują ochrony przed śniegiem, szczególnie w przypadku kruchych i młodych drzew. Najbardziej naturalnym wrogiem mieszkańców twojego ogrodu jest mróz, który może prowadzić do pęknięć w drewnie, pękania i zabijania kory. W wyniku takich uszkodzeń rośliny na tym obszarze stają się bardziej podatne na różne infekcje i uniknąć takich problemów, nie możemy zapominać o znaczeniu środków agrotechnicznych w ogrodzie, które zapewnią terminowe przygotowanie roślin na przykład, aby zapobiec pojawieniu się oparzeń z mrozu, oczyść drzewo ze starej kory i wylecz szkieletowe łodygi mieszaniną 20% mleka wapiennego i 3,5% roztworu siarczanu miedzi. Podczas wiosennego przetwarzania powtarza się ponownie. Aby zapobiec wystawianiu roślin na mróz, przed zimową zimą pnie drzew są wiązane z jodłami, słomą i białym chorób roślin owocowych Cytosporoza. Czynnikiem sprawczym jest grzyb z rodzaju Cytospora, oddział DeiteromikotaObjawy: zazwyczaj pędy, gałęzie i pnie drzew liściastych, w tym owoce ziarnkowe i pestkowe. Kora w miejscach porażki zaczyna stępiać się, wysychać, pokryta dużymi zauważalnymi guzkami - piknidiami. Ta choroba roślin owocowych często obejmuje gałąź lub całkowicie ucieka, szybko schną. Kolor zaatakowanej kory nie różni się od zdrowego, gdy próbuje się oddzielić od drewna, rozpada infekcji: zachowanie w dotkniętej kory, rozprzestrzeniane przez konidia z wodą i wiatrem, głównie przez połysk. Niezakaźna, rzadko grzybicza choroba wywołana przez Stereum purpureum, oddział wszystkie uprawy owoców są dotknięte, ale częściej niż inne - jabłko, gruszka, śliwka. Zwykle występuje na obszarach o zimnych zimach, na drzewach z zamarzniętym drewnem, czasem po niewłaściwym, przedwczesnym widać na zdjęciu, w przypadku tej choroby liście drzew w ogrodzie stają się jasnoszare, błyszczące, ze srebrzystym („mlecznym”) odcieniem z powodu wgłębień powietrza uformowanych w arkuszu:Następnie wzrost liści jest zawieszony, stają się małe, suche, kruche. Krawędzie blaszek stopniowo stają się nekrotyczne. Może wystąpić zarówno na poszczególnych gałęziach, jak i na całym drzewie. Na przekroju dotkniętych gałęzi drewno ma brązowy kolor. Do jesieni na gałęziach powstają owocowe patogeny grzyba - skórzaste cienkie płytki o wymiarach 2-3 cm, przymocowane do gałęzi na boki. Źródła zakażenia: zachowanie w dotkniętych chorobą gałęziach, rozprzestrzenianie się bazidiosporów wodą i wiatrem, głównie przez wspólny lub europejski. Czynnikiem sprawczym jest grzyb Nectria galligena, departament dotyczy to pni, widelców gałęzi szkieletowych i gałęzi pierwszego rzędu różnych gatunków twardego drewna. W tym przypadku choroby drzew owocowych na korze tworzą małe przygnębione miejsca, a następnie kora w tych miejscach ginie wraz z tworzeniem się obwisłych lub głębokich pęknięć (ran), czasami dochodząc do rdzenia drzewa. Wiosną wokół ran powstają czerwonawo-różowe guzki o średnicy 1–2 mm (zrębie z perithecia). Zwykle osłabione, mechanicznie uszkodzone drzewa są infekcji: konserwacja w dotkniętej korą i drewnie, rozprzestrzeniana przez konidia z wodą i wiatrem, głównie przez zdjęcie pokazujące objawy chorób drzew owocowych:Poniżej znajduje się opis infekcji bakteryjnych sadu ze zdjęciami. Share Pin Tweet Send Share Send Send Choroby kory i drewna stanowią coraz większe zagrożenie w intensywnej produkcji sadowniczej. Często, wkrótce po posadzeniu, obserwujemy obumieranie i zamieranie wielu drzew. Straty są jeszcze większe, gdy po porażeniu 4–5-letnich drzew sukcesywnie wyniszczane są poszczególne partie ich koron, aż do całkowitego obumarcia. W uprawie drzew ziarnkowych choroby kory kojarzą się producentom ze zgorzelą kory, rakiem drzew owocowych lub zgnilizną pierścieniową podstawy pnia. U drzew pestkowych dostrzegany jest tylko rak bakteryjny. Patogenów atakujących korę i drewno drzew owocowych jest jednak znacznie więcej. W początkowym okresie rozwoju procesu chorobowego objawy u wszystkich są bardzo podobne. Jeszcze nie tak dawno niewielu producentów zaliczało brunatną zgniliznę owoców drzew ziarnkowych do chorób kory, gdyż najwyraźniejsze jej objawy występują na owocach. Podobnie wygląda postrzeganie objawów brunatnej zgnilizny owoców drzew pestkowych — dostrzegamy tylko obumieranie kwiatów i zgniliznę owoców. W ostatnich kilkunastu latach pojawiło się wiele grzybów atakujących korę drzew owocowych i stanowiących coraz większe zagrożenie dla sadów i szkółek drzew owocowych. Sadownicy powinni pamiętać również o tym, że im więcej chorób kory w sadzie, tym silniejsze porażenie owoców oraz większe straty w czasie ich przechowywania. Zgorzel kory Na jabłoniach najczęściej występuje zgorzel kory, powodowana przez grzyby Gloeosporium album i G. perennans. Na porażonych pędach kora brunatnieje, zapada się, łuszczy i zamiera (fot. 1). Nekroza obejmuje cały obwód pędu, co prowadzi do jego obumierania powyżej zmian chorobowych. Patogeny powodują również zamieranie krótkopędów. Na grubych konarach i pniach występują podłużne pasy obumarłej kory. Widoczne są na nich ciemne wzniesienia będące skupieniami zarodników konidialnych. Grzyby zimują saprofitycznie na obumarłej korze bądź jako pasożyty kory i owoców. Źródłem zakażeń są zarodniki konidialne zlokalizowane w jasnoszarych acerwulusach na obumarłej korze. Wnikają one przez blizny po opadłych liściach, rany po zerwanych owocach oraz po mechanicznych uszkodzeniach kory (cięcie, szczepienie, żerowanie owadów). Przed zbiorem dochodzi także do zakażeń owoców przez przetchlinki. Grzybnia rozwija się w jabłkach saprofitycznie, ale gdy osiągną dojrzałość konsumpcyjną, uaktywnia się i powoduje ich gnicie. Objawy w postaci nekrozy kory na pędach w początkowym okresie choroby przypisywane są grzybom wywołującym zgorzele kory, ale powodowane mogą być przez inne patogeny. FOT. 1. ZGORZEL KORY JABŁONI Rak drzew owocowych Jest chorobą, której objawy nasilają się we wszystkich rejonach uprawy jabłoni. Grzyb (Nectria galigena) poraża głównie jabłonie, rzadziej grusze, ale także drzewa parkowe i alejowe (buki, jesiony, jarzębiny, głogi, wierzby) oraz krzewy. Zakażeniu ulegają pnie, konary, młode pędy, krótkopędy oraz owoce. W miejscu zakażenia na pędach kora brunatnieje, zapada się i ulega nekrozie. Niekiedy przypomina to symptomy zgorzeli kory. Dopiero później na obrzeżu rany pojawiają się charakterystyczne zgrubienia spowodowane nadmiernym wytwarzaniem tkanki kalusowej, w której patogen szczególnie dobrze się rozwija, prowadząc do szybkiego jej wyniszczenia (fot. 2). Na porażonych gałęziach pojawiają się różnej wielkości zrakowacenia. Grzyb niszczy nie tylko miękisz korowy, ale także drewno. Objawia się to ściemnieniem rdzenia pędów. Na obumarłej tkance korowej pojawiają się późną jesienią i zimą kuliste, brunatnoczerwone owocniki stadium doskonałego (perytecja). Od wiosny aż do późnego lata na porażonych tkankach dominują białożółte skupienia zarodników konidialnych (sporodochia). Zimuję grzybnia w porażonych pędach, brunatnoczerwone perytecja na obumarłej tkance korowej. Grzyb dysponuje bardzo dużym potencjałem infekcyjnym, gdyż przez cały rok nieprzerwanie występuje któraś z form zarodnikowania. Jesienią i zimą, gdy prowadzone jest cięcie, występuje w warunkach polskich maksimum wysiewu zarodników workowych. Jesienią często obok siebie spotykane są obydwie formy zarodnikowania. Dominują zarodniki konidialne uwalniane z białożółtych sporodochiów. Zakażają one pędy przez rany naturalne (blizny po zerwanych owocach). W okresie defoliacji blizny po opadłych liściach są najważniejszymi wrotami infekcji. Z praktyki wiadomo, że większość zakażeń pędów jabłoni ma miejsce właśnie w okresie późnej jesieni. Dlatego w programach ochrony jabłoni w większości krajów europejskich zaleca się opryskiwanie drzew preparatami miedziowymi w czasie opadania liści. Najbardziej wrażliwe na infekcje są świeże blizny. Po 10 dniach od opadnięcia liści prawdopodobieństwo zakażeń jest już bardzo małe. Ze względu na rozwój grzybni nie tylko w miękiszu korowym, ale i w wiązkach przewodzących, wyniszczenie tego patogenu jest bardzo trudne. W porażonych pędach grzybnia przerasta w obydwu kierunkach nawet do 35 cm od miejsca infekcji. Wielokrotnie u niektórych odmian liście zasychają, ale większość z nich pozostaje na drzewach. W takich kwaterach obserwuje się słabsze porażenie przez patogen jesienią, ale może dojść do zakażeń przez rany powstałe na skutek uszkodzenia kory (cięcie, uszkodzenia mrozowe) w okresie zimowo-wiosennym. Możliwość infekowania różnych części rośliny oraz obfite zarodnikowanie powoduje w sprzyjających patogenowi warunkach szybkie rozprzestrzenianie się choroby. Konidia i askospory mogą kiełkować w temperaturze 0–30°C. Ostatnio u niektórych odmian (’Golden Delicious’, 'Gloster’, 'Koksa Pomarańczowa’) objawy porażenia owoców występują przed zbiorem w postaci zgnilizny kielicha (fot. 3), zwłaszcza tam, gdzie znajdują się aktywne, zarodnikujące zrakowacenia na pędach lub pniach. FOT. 2. RAK DRZEW OWOCOWYCH FOT. 3. ZGNILIZNA KIELICHA, POWODOWANA PRZEZ PATOGENA WYWOŁUJĄCEGO RAKA DRZEW OWOCOWYCH Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia Kolejną chorobą stanowiącą duże zagrożenie dla sadów jabłoniowych (atakuje także grusze i drzewa pestkowe) jest zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia. Wywoływana jest przez patogena Phytophthora cactorum rozwijającą się w glebie, a czyniącego także znaczne szkody w uprawie truskawek. Choroba najczęściej zagraża drzewom rosnącym na mokrych i ciężkich glebach — jest szczególnie niebezpieczna, gdy zaatakuje szyjkę korzeniową drzewa lub dolną część pnia. Na korze pojawiają się brunatnofioletowe, zapadające się plamy. Kora ulega nekrozie, pęka i odpada odsłaniając drewno (fot. 4). FOT. 4. ZGNILIZNA PIERŚCIENIOWA PODSTAWY PNIA U podstawy pnia powstają rozległe rany, które w miarę rozwoju choroby obejmują cały jego obwód prowadząc do szybkiego obumierania drzewa. Patogen powoduje także zgnilizny owoców. Formą zimującą jest grzybnia w glebie oraz oospory w porażonych tkankachi resztkach roślin. Do zakażeń dochodzi najczęściej przez zranienia kory w miejscu szczepienia lub okulizacji. Formą infekcyjną są zarodniki pływkowe lub grzybnia. W rejonach większego nasilenia choroby należy zwracać uwagę na sadzenie drzewek na podkładkach mało na nią wrażliwych. Mało znane formy raka Rak powierzchniowy kory drzew ziarnkowych (Cryptosporiopsis corticola) oraz czarny rak jabłoni (Sphaeropsis malorum) są chorobami trudnymi do rozpoznania nawet dla doświadczonych praktyków. Ze względu na pewne podobieństwo objawów chorobowych do symptomów zgorzeli kory, często błędnie przypisuje się wywoływanie choroby grzybom z rodzaju Gloeosporium. Podobne objawy i przebieg cyklu rozwojowego ma sprawca raka kory drzew z tych patogenów (Cryptosporiopsis corticola oraz Sphaeropsis malorum) poraża wierzchnie warstwy kory. Obserwuje się wtedy jej brunatnienie, zapadanie, pękanie i złuszczanie (fot. 5). Plamy są rozległe, a całkowite „zaobrączkowanie” pędów prowadzi do ich obumierania. C. corticola zimuje w postaci grzybni w porażonych pędach, na których wiosną pojawiają się ciemne wypukłości (acerwulusy) będące skupieniami zarodników konidialnych. Wrotami infekcji są wszelkiego rodzaju uszkodzenia kory na pędach (fot. 6). Objawy czarnego raka jabłoni są łatwiejsze do rozpoznania w końcowej fazie choroby. Wówczas grzyb S. malorum powoduje czernienie, obumieranie i odpadanie kory od drewna (fot. 7). Prowadzi to do powstawania otwartych, koncentrycznych ran o nierównej powierzchni. W ich obrębie są widoczne liczne ciemnobrunatne piknidia (skupienia zarodników konidialnych). FOT. 5. RAK DRZEW OWOCOWYCH NA JABŁONI FOT. 6. RAK DRZEW OWOCOWYCH — WIDOCZNE INFEKCJE PRZEZ BLIZNY PO OPADŁYCH LIŚCIACH FOT. 7. CZARNY RAK JABŁONI Po mroźnych zimach W młodych sadach jabłoniowych po mroźnych zimach występuje cytosporoza jabłoni (Cytospora spp.), atakująca drzewa uszkodzone przez mróz lub osłabione przez występowanie niekorzystnych warunków zewnętrznych (np. suszę). Wówczas wzdłuż konarów i pędów powstają rozległe nekrozy, rozpoczynające się najczęściej wokół obumarłych sęczków, ran po cięciu lub uszkodzeń kory. Kora przybiera zabarwienie jasnobrunatne i pokrywa się licznymi, ciemnymi punktami, będącymi skupieniami zarodników. Obumarła kora łuszczy się odsłaniając drewno. Charakterystycznym objawem jest nagłe więdnięcie i obumieranie pojedynczych konarów lub gałęzi w koronie drzewa (fot. 8). Patogeny zimują w formie grzybni i piknidiów na porażonych częściach drzew. Wrotami zakażeń są uszkodzenia kory. Szybkiemu rozwojowi choroby sprzyja niedobór wody w miękiszu korowym. Grzyby te są także powodem zgnilizn owoców w przechowalni. FOT. 8. CYTOSPOROZA JABŁONI Brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych Jest chorobą owoców powodowaną przez grzyb Monilia fructigena. W przypadku silnego porażenia dochodzi do brunatnienia i obumierania kwiatów. Rzadko natomiast tę chorobę kojarzymy z objawami na pędach. Pojawiają się tam brunatne plamy (fot. 9), w których obrębie widać żółtokremowe brodawki (sporodochia), często dochodzi do obumierania krótkopędów. Grzyb zimuje w zmumifikowanych owocach i w chorych pędach. Patogen wnika do pędów przez rany, a do owoców także przez przetchlinki. Źródłem infekcji pierwotnych są zarodniki konidialne zebrane w sporodochiach na zmumifikowanych owocach, rzadziej — na porażonych pędach. Owocniki stadium doskonałego tworzą się na zmumifikowanych owocach, lecz nie mają większego znaczenia w cyklu rozwojowym patogenu. Grzyb, ze względu na obfite zarodnikowanie, zwłaszcza na porażonych jabłkach, może w sprzyjających warunkach dokonywać wielu infekcji. Szczególne znaczenie w porażeniu pędów mają mumie pozostawione na drzewach — po okresie zimowania w miejscu kontaktu pęduz takim owocem widoczne jest obumieranie kory. FOT. 9. BRUNATNA ZGNILIZNA NA PĘDACH JABŁONI W zwalczaniu chorób kory niezwykle ważne są zabiegi profilaktyczne Eliminowanie źródła choroby znajdującego się w koronie drzewa — wycinanie pędów z zamierającą korą w najwcześniejszych fazach rozwojowych. W przypadku niektórych chorób (rak drzew owocowych), jeśli jest to możliwe, znacznie poniżej miejsca infekcji, gdyż grzybnia rozwija się w wiązkach przewodzących. Usuwanie źródeł infekcji pierwotnej — owoców (zmumifikowanych) pozostawionych na drzewach. Stanowią źródło zakażeń wczesną wiosną. Po wystąpieniu objawów na pniach i grubych konarach wycinanie porażonej tkanki korowej aż do drewna i zabezpieczanie powstałych ran pastami ochronnymi. W rejonach o dużym zagrożeniu niektórymi chorobami (rakiem drzew owocowych, rakiem bakteryjnym drzew owocowych) zabezpieczanie w okresie defoliacji blizn po opadłych liściach przez opryskiwanie fungicydami miedziowymi. Zabezpieczanie ran na pędach po gradobiciu przez opryskiwanie drzew fungicydami o działaniu układowym. Usuwanie z sadu silnie porażonych drzew z objawami chorobowymi na pniach. Unikanie przenoszenia patogenów na narzędziach do cięcia. Należy je dezynfekować w roztworach 70% alkoholu lub 10% podchlorynu sodu. Autor jest pracownikiem Akademii Rolniczej w Krakowie Choroby drewna i kory są przyczyną nieodwracalnych zmian w strukturze i funkcjonowaniu przewodnika oraz pędów drzew i krzewów owocowych. Wystąpienie części zwiększa ponadto ryzyko zgnilizn owoców w trakcie wegetacji oraz podczas przechowywania. Sprawcy i objawy Zgorzel kory jabłoni – powodują ją grzyby Neofabraea malicorticis i N. alba. Kora porażonych pędów począwszy od miejsca ich przycięcia brunatnieje, zapada się, łuszczy i zamiera. Na pniach widoczne są eliptyczne, lekko zagłębione plamy wokół uszkodzeń kory. U drzew starszych na gałęziach obserwuje się często podłużne, smugowate nekrozy. Najgroźniejsze są jesienne infekcje, gdyż prowadzą do powstania rozległych ran obejmujących cały obwód pnia. Grzyby zimują w ranach zgorzelinowych kory lub jako pasożyty na obumarłych owocach. Źródłem zakażeń są zarodniki konidialne powstające na porażonej korze. Warunkiem zakażenia pędów są rany powstałe na skutek uszkodzeń mechanicznych (szczepienie, okulizacja, cięcie, podkrzesywanie, żerowanie owadów). Rzadziej wrotami infekcji mogą być nawet blizny po opadłych liściach i miejsca po zerwanych owocach. Warto pamiętać, że grzyby powodujące zgorzel jabłoni są sprawcami gorzkiej zgnilizny jabłek. Rak drzew owocowych – sprawcą jest grzyb Neonectria galligena infekujący głównie jabłonie, rzadziej grusze. W miejscu zakażenia kora brązowieje, zapada się i ulega nekrozie. Charakterystycznym symptomem są zgrubienia na obrzeżu ran. Stanowi je tkanka kallusowa, która jest szybko niszczona przez patogen co objawia się strefowaniem widocznym jako szereg koncentrycznie ułożonych obumarłych fragmentów tkanki zabliźniającej. Oprócz kory patogen niszczy także drewno, na którego przekroju widać charakterystyczne ciemnienie rdzenia. Na obumarłej tkance korowej pojawiają się kuliste, brunatnoczerwone owocniki o średnicy 0,5–1,5 mm. W naszych warunkach klimatycznych tworzą się od późnej jesieni do wiosny. Od maja do listopada w obrębie ran powstają również tzw. sporodochia (białożółte, wzniesione, o średnicy 0,1–3,0 mm formy), które są skupieniami zarodników konidialnych. Głównie jesienią konidia dokonują infekcji pędów przez blizny po opadłych liściach, rzadziej przez rany po zerwanych owocach. W ostatnich latach coraz częściej grzyb ten zaraża owoce prowadząc do tzw. zgnilizny kielicha. Brunatna zgnilizna owoców drzew ziarnkowych oraz brunatna zgnilizna owoców drzew pestkowych – sprawcami są grzyby Monilinia fructigena oraz M. laxa, a od pewnego czasu także M. fructicola. Głównym źródłem infekcji są porażone pędy i zmumifikowane owoce. Patogeny wnikają do pędów przez zranienia i porażone kwiaty, a do owoców przez uszkodzenia skórki i przetchlinki. W przypadku wiśni, jabłoni i gruszy powszechne jest porażenie kwiatów, a następnie przenikanie patogenów do krótkopędów i gałęzi. Pojawiają się wtedy na nich nekrotyczne plamy pokryte drobniejszymi, niż na owocach, sporodochiami. Silnie porażone pędy zamierają powyżej infekcji. Potencjał infekcyjny M. fructicola jest większy, niż dwóch pozostałych, ze względu na wytwarzanie stadium doskonałego, które może być źródłem infekcji pierwotnej wiosną. Najgroźniejsze jest porażenie kwiatów, które z czasem zamierają. W kolejnym sezonie wegetacji obserwuje się nekrozy na gałęziach wokół krótkopędów. Nie są one tak rozległe jak w przypadku zgorzeli kory. Rak bakteryjny drzew owocowych – bakteria Pseudomonas syringae poraża czereśnie i wiśnie, także morele, brzoskwinie, rzadziej jabłonie i grusze. W przypadku drzew pestkowych najczęściej infekowane są kwiaty, które po zakażeniu brunatnieją i obumierają. Z porażonych kwiatów bakterie przenikają do krótkopędów i gałęzi. Pojawiają się na nich wycieki gumy, a kora ulega nekrozie. Obumarłe warstwy kory pękają, odsłaniając drewno. Na pędach tworzą się zgrubienia z obfitą gumozą. Bakterie zimują w pąkach, a wczesną wiosną powodują ich zamieranie, objawiające się nekrozą pąków. W naszych warunkach wrotami infekcji są często blizny po opadłych liściach. Najgroźniejsze są jesienne infekcje pędów i pni, na których w kolejnym sezonie wegetacyjnym tworzą się rozległe rany. Bakterie zimują także w korze porażonych drzew. W cyklu rozwojowym patogenu szczególnie niebezpieczne są wiosenne zakażenia kwiatów oraz jesienne infekcje pędów. Również wrotami infekcji mogą być mechaniczne uszkodzenia kory spowodowane cięciem albo żerowaniem owadów. Srebrzystość liści – sprawcą jest grzyb Chondrostereum purpureum, który zazwyczaj poraża drzewa pestkowe, głównie śliwy, ale także porzeczki, agrest, leszczynę, orzech włoski. Mimo, że objawami chorobowymi są srebrzystoszare przebarwienia liści, to sprawca choroby jest pasożytem ran. Infekuje także korę i drewno. Porażona kora ulega nekrozie, łuszczy się i odpada. Drewno gnije, a następnie murszeje. Na obumarłej korze grzyb wytwarza skórzaste, ułożone dachówkowato, szarobiałe owocniki o pofałdowanych brzegach. Zarodniki dokonują infekcji pni i gałęzi przez rany po cięciu lub innych uszkodzeniach kory. Do zakażeń najczęściej dochodzi od sierpnia do kwietnia. Zarodniki łatwo przenoszone są przez wiatr nawet do kilku kilometrów. Owocniki mogą być także wytwarzane na obumarłych, wyciętych gałęziach pozostawionych w sadzie. Leukostomosa drzew pestkowych – wywoływana przez grzyby Leucostoma cinta i L. persooni jest coraz częstszą chorobą śliwy i moreli. Na porażonych pędach widać nekrotyczne rany, kora brunatnieje i pęka. Na chorej korze pojawiają się drobne wzniesienia z czarnymi ujściami na szczycie (piknidia). Patogeny będące sprawcami choroby porażają młode pędy, gałęzie i konary do których wnikają przez rany. Infekcji pierwotnych dokonują zarówno zarodniki workowe, jak i konidialne. Grzybnia patogenów z porażonej kory przerasta do drewna. U starszych drzew wiosną obserwuje się nagłe więdnięcie gałęzi i konarów. W obrębie zmian chorobowych widać wycieki gumy. Profilaktyka i zwalczanie – Usuwać porażone pędy lub młode drzewa z objawami choroby na przewodniku. – W przypadku starszych podstawową metodą ochrony jest wycinanie porażonych pędów poniżej miejsca zakażenia i zabezpieczanie tych ran pastami lub opryskanie drzewa preparatami o działaniu układowym (Topsin M 500 SC w temperaturze powyżej 10°C). – W przypadku patogenów infekujących przez blizny po opadłych liściach skutecznym zabiegiem jest opryskiwanie fungicydami w okresie defoliacji. – Po cięciu fitosanitarnym, gradobiciu, wichurach i zbiorze owoców opryskiwać drzewa fungicydami z grupy benzimidazoli. – Usuwać źródła infekcji w postaci zgniłych i zmumifikowanych owoców. Wyniki wszelkich badań związanych z ochroną drzew przed chorobami kory i drewna wskazują na największą efektywność tiofanatu metylu, związku z grupy benzimidazoli (zawartego w fungicydzie Topsin M 500 SC). Wykorzystanie tego związku w formie opryskiwania drzew po cięciu (także fitosanitarnym w trakcie wegetacji), uszkodzeniach gradowych, wyłamaniach w trakcie wichur, po zranieniach w efekcie kombajnowego zbioru owoców, po ręcznym zbiorze owoców czy po opadzie liści dawało wymierne efekty skuteczności. Żadnego testowanego fungicydu nie można było porównać w skuteczności do tiofanatu metylu. Z moich obserwacji wynika, że wcale nie nadużywa się tego środka w sadach. Dlatego, jeśli istnieje konieczność, lepiej wykonać zabieg Topsinem M 500 SC, niż liczyć, że może się uda bez interwencji, albo innymi fungicydami. Powtarzam – lepiej nie ryzykować. Prof. dr hab. Marek Grabowski Uniwersytet Rolniczy Kraków Please verify you are a human Access to this page has been denied because we believe you are using automation tools to browse the website. This may happen as a result of the following: Javascript is disabled or blocked by an extension (ad blockers for example) Your browser does not support cookies Please make sure that Javascript and cookies are enabled on your browser and that you are not blocking them from loading. Reference ID: #c1f824ef-0cf5-11ed-97bf-7a6147684a54 Brzoskwinia to zdecydowanie jeden z najsmaczniejszych owoców jakie można uprawiać w polskich ogrodach. Jej uprawa jednak nie należy do najłatwiejszych. Liczne zabiegi pielęgnacyjne oraz specyficzne wymagania mogą zniechęcać do sadzenia drzew brzoskwini w naszych ogrodach. Innym utrudnieniem jest ilość chorób, na które zapadają te drzewa. Jak je rozpoznać i co robić gdy już zaatakują? Podpowiadamy w poradniku. W uprawie brzoskwini, podobnie jak przy innych drzewach i krzewach owocowych, najważniejszym czynnikiem determinującym udane zbiory jest prewencja, czyli zapobieganie. Każda roślina wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Nawet małe zaniedbania mogą odbić się negatywnie na uprawie i jej odporności na grzyby czy inne patogeny. Strategiczne wręcz jest wybranie odpowiedniej odmiany oraz miejsca pod uprawę. W niestabilnym polskim klimacie nie każda odmiana ma szansę się sprawdzić. Jeśli mimo starannego wyboru i poprawnych zabiegów pielęgnacyjnych drzewa zaczynają chorować, należy jak najszybciej zareagować. Oto najpopularniejsze choroby brzoskwini, z którymi może spotkać się każdy posiadacz drzew brzoskwiniowych w ogrodzie. Kędzierzawość liści brzoskwini Jedna z najbardziej powszechnych chorób dla tego gatunku, wywoływana przez grzyby. Objawia się zmianami w wyglądzie liści, takimi jak ich grubienie, deformacja oraz czerwono brunatne przebarwienia. Zazwyczaj na objętych chorobą częściach można zauważyć biały nalot grzybni. W dalszym czasie prowadzi to do obumierania liści i kwiatów. Porażone chorobą drzewa mają zahamowany wzrost oraz osłabione lub niewystępujące plonowanie. Uwaga! Podobne przebarwienia pojawiają się na liściach także w przypadku niedoborów fosforu, na które pomocne okaże się odpowiednie nawożenie. Kędzierzawość wymaga bezwzględnego zwalczania fungicydami, w innym przypadku doprowadzi do całkowitej śmierci rośliny. Po zauważeniu objawów chorobowych opryski przeprowadza się co najmniej dwukrotnie w trakcie sezonu wegetacyjnego. Pierwszy termin – jesienny – oprysk wykonuje się tuż po opadnięciu liści. Wówczas należy zastosować preparaty, które jako substancję aktywną wykorzystują miedź – Miedzian 50 WP lub Miedzian Extra 350 SC. Drugi z wymienionych jest dopuszczony do stosowania w uprawach ekologicznych. Innym, skutecznym i polecanym fungicydem jest preparat Syllit 65 WP. Podczas wykonywania zabiegów należy zastosować się do zaleceń producenta oraz postępować zgodnie z zasadami bezpiecznego stosowania środków ochrony roślin. Drugi termin – wczesnowiosenny – w fazie pękania pąków liściowych. To kluczowy moment w całym procesie zwalczania choroby. Do oprysku drzew brzoskwini można zastosować te same preparaty co w czasie oprysków jesiennych lub wykorzystać inne ekologiczne środki np. wyciąg z pokrzywy Pokrzywa, Evasiol lub Lecitec. Zaletą stosowania ekologicznych preparatów jest możliwość wykonywania oprysków zapobiegawczych kilka razy w ciągu sezonu wegetacyjnego oraz na wiele gatunków i rodzajów roślin. Czytaj także... Kędzierzawość liści brzoskwini - rozpoznanie i zwalczanie Czytaj także... Syllit czy Miedzian? Czym chronić brzoskwinię przed kędzierzawością? Parch brzoskwini Parch brzoskwini to kolejna choroba często atakująca ten rodzaj. Jest groźną chorobą, powodującą zmniejszenie i obniżoną jakość plonowania. Wywoływana jest również patogenem grzybowym. Jej porażające działanie skupia się bardziej na owocach niż na liściach czy pędach. Na zainfekowanych brzoskwiniach obserwuje się chlorotyczne - zielonkawe, z czasem brunatniejące plamy, a w zaawansowanym stadium nawet pęknięcia owoców. Porażone owoce gniją i nie nadają się do spożycia. Jeśli zmianami chorobowymi są objęte także pędy, należy je usuwać i palić. W celach profilaktycznych warto dokonywać cięć prześwietlających, zmniejszających zagęszczenie korony drzewa. Rozwojowi parcha sprzyjają deszczowe, wilgotne lata. Aby zwalczyć parcha brzoskwini należy przeprowadzić zabiegi fungicydami np. preparatem Topsin M 500 SC. Brunatna zgnilizna drzew pestkowych To kolejna choroba wywoływana przez patogeny grzybowe. Towarzyszy jej zgorzel kwiatów oraz usychanie owoców. Choroba może zaatakować również w późniejszej fazie np. w czasie dojrzewania owoców. Wówczas na owocach pojawiają się gnilne plamy i nie nadają się one do spożycia. Aby zatrzymać rozprzestrzenianie się choroby, porażone pędy i owoce należy odcinać i palić lub niszczyć. Po kwitnieniu należy traktować drzewo opryskami z fungicydów, maksymalnie 3 razy na sezon preparatami Signum 33 WG lub Topsin M 500 SC. Inne choroby Niektóre grzyby atakują przede wszystkim młode drzewka, jak np. guzowatość korzeni oraz wertycylioza. Przy okazji warto zaznaczyć, że nie istnieje jeden uniwersalny środek zwalczający choroby brzoskwini. Rodzaj oprysku zależy bowiem od podłoża infekcji - czy to grzyby czy może bakterie. Co więcej, wśród zarejestrowanych środków nie znajdziemy remedium na każdą możliwą chorobę - czasami należy skupić się przede wszystkim na starannej pielęgnacji oraz innych metodach zwalczania. Do innych chorób na podłożu grzybiczym należą mączniak prawdziwy, opieńka miodowa i leukostomoza drzew pestkowych. W trakcie uprawy można spotkać się także z przypadkami bakteryjnego raka, który jednak zagraża bardziej innym drzewom owocowym. Należy pamiętać, że zdrowie drzewa zależy w dużej mierze także od tego, jak dbamy o otoczenie, w którym się znajduje. Preparaty do zwalczania chorób brzoskwini [product id="5036144,4822877,23062704,23062708"]

choroby kory drzew owocowych zdjęcia